Chapter 73
နတ်ဆိုးငယ်လေးများမှာ သူတို့ထက် စွမ်းအားကြီးသောနတ်ဆိုးများနှင့်တွေ့ပါက အလိုလို ကြောက်ရွံ့တတ်သည်ကိုသိသော်လည်း ဤမျှပြင်းထန်မည်ဟု မထင်ထားခဲ့၍ ကိုယ်ကိုကိုင်းညွတ်ပြီး ကျင်းရှောင်ကျို့ကို ထူပေးလိုက်သည်။
" မကြောက်ပါနဲ့ သူက င့ါတပည့်ပါ... အခန်းတစ်ခန်း သွားရှင်းထားပြီး ထွက်လာလိုက်..."
ရှုရှင်းချန်က အေးစက်စက်နှာမှုတ်လိုက်သည်။
" ကျွမ့်ယွင်အဆောင်မှာ အခန်းလွတ်မရှိတော့ဘူး... လမ်းပေါ်မှာ တည်းခိုဆောင်တစ်ခု ရှိနေတာပဲကို..."
ဒီလောက် ကြောက်စရာကောင်းတဲ့ နတ်ဆိုးဘုရင်ကို ကျွမ့်ယွင်နန်းဆောင်မှာ နေခွင့်ပြုရမယ်တဲ့လား... တကယ်လို့ သူ့မှာသာ မကောင်းတဲ့ရည်ရွယ်ချက်တွေ ရှိနေမယ်ဆိုရင် ငါတို့ ဘာမှလုပ်ချိန်တောင် ရလိုက်မှာမဟုတ်ဘူး... အန္တရာယ်များလွန်းတယ်...
သဘောတူလို့မဖြစ်ဘူး...
ကျိုးရွှမ်လန်က သူ့အတွေးများကို ထိုးထွင်းသိမြင်လိုက်ပြီး ထိုသို့တွေးခြင်းက ပုံမှန်ဟုသာ ထင်လိုက်သည်။ သူက ချီလင်မြို့တွင် နေထိုင်ရန် နေရာရှိသော်လည်း သူ့ရှစ်စွမ်းကို မထားခဲ့နိုင် ဖြစ်နေသည်။
" ရှစ်စွမ်း ဒါဆိုစောစောအနားယူပါ ကျွန်တော် မနက်ဖြန်မှ ပြန်လာခဲ့မယ်..."
ရှုရှင်းချန်ဆိုလိုချင်သည်ကို သဘောပေါက်သွား၍ ရှန်းလျိုရှန့်၏မျက်လုံးများ အနည်းငယ်မှေးကျဉ်းသွားပြီး ထွက်သွားရန် ပြင်နေသူကို ဆွဲထားလိုက်သည်။
" ကိစ္စမရှိပါဘူး မင်းဒီည ငါနဲ့တူတူအိပ်လို့ရတာပဲ..."
သူ နတ်ဆိုးဘုရင်ကို စိုးရိမ်နေတယ်ဆိုရင် သူ့မျက်စိအောက်မှာထားပြီးပဲ စောင့်ကြည့်သင့်တာပေါ့...
ကျိုးရွှမ်လန် ရပ်တန့်သွားပြီး နောက်ပြန်လှည့်လာသည်
ရှုရှင်းချန်၏မျက်နှာထက်တွင် အဓိပ္ပါယ်ဖော်မရသည့် အမူအရာမျိုး ရှိနေသည်။ သူ လက်မြှောက်လိုက်ပြီး ရှန်းလျိုရှန့်ကို လက်ညှိုးထိုးထားသော်လည်း ဒေါသထွက်လွန်း၍ စကားမပြောနိုင် ဖြစ်နေသောကြောင့် လက်ညှိုးက လေထဲတွင်သာ ရပ်တန့်နေသည်။
