Chapter 14
" ခဏနေဦး..."
ကျိုးရွှမ်လန်၏ရင်ထဲ ခံစားချက်မကောင်း ဖြစ်လာသည်။ ရှန်းလျိုရှန့် သူ့ကို ထိုသို့လှမ်းခေါ်ချိန်တိုင်း ကောင်းသည့်အရာတစ်ခုမှ မဖြစ်လာပေ။ သူ မကြားချင်ယောင်ဆောင်ပြီး အပြင်ထွက်သွားရန် ပြင်လိုက်သည်။
ကံဆိုးသည်မှာ သူ နှစ်လှမ်းသုံးလှမ်းခန့် လျှောက်ပြီးချိန်တွင် သူ့ခါးမှ ကျောက်စိမ်းပြားက သူ့ကို နောက်ပြန်ဆုတ်သွားအောင် လုပ်လိုက်သည်။
" ငါ့မှာ ဆန္ဒသေးသေးလေးတစ်ခု ရှိတယ်..."
ကျိုးရွှမ်လန်၏ မျက်နှာအမူအရာက သတိအနေအထားဖြစ်သွားသည်။
" ဒီတပည့်က အရာရာချို့တဲ့လို့ ရှစ်စွမ်းကို မကူညီနိုင်မှာစိုးတယ်..."
ရှန်းလျိုရှန့်က သူ့စကားများကို လျစ်လျူရှု့ထားပြီး ဆက်ပြောသည်။
" ငါ ရှန့်မင်သစ်သီးကို ကြည့်ချင်တယ်..."
အဲဒါကို လိုချင်တယ်...
ရှန့်မင်သစ်သီးကို ဝမ်ရှင်းမျှော်စင်ပေါ်တွင် ထိန်းသိမ်းထားကြောင်း ဂိုဏ်းထဲမှလူအားလုံးသိသည်။ သို့သော် ၎င်း၏တည်နေရာကိုစုံစမ်းရန် မဖြစ်နိုင်ပေ။ ဝမ်ရှင်းမျှော်စင်က ချင်းလင်ဂိုဏ်း၏ ရတနာများ ထားရှိရာဖြစ်၍ အစောင့်အကြပ်ထူထပ်လှသည်။ မန္တန်အစီအရင်များလည်း နေရာအနှံ့တွင် ချထားပေသည်။ ဝိညာဉ်အခြေတည်အဆင့် ကျင့်ကြံသူများပင် ဝင်ရောက်ရန် ခက်ခဲလှသည်။
ကျိုးရွှမ်လန် ပြောလာသည်။
" ရှစ်စွမ်း ကျေးဇူးပြုပြီး အဲ့ကိစ္စကို မေ့လိုက်ပါ... တကယ်လို့ စောင့်ကြပ်နေတဲ့တပည့်တွေကို ကျော်သွားနိုင်မယ်ဆိုရင်တောင် မန္တန်အစီအရင်တွေရဲ့ တားမြစ်တာကို ခံရမှာပဲ..."
" ရှစ်စွမ်းက မဖျက်ပစ်နိုင်ရင်တောင် ငါ့တပည့်က လုပ်နိုင်မှာပေါ့..."
အခန်းထဲတွင် တိတ်ဆိတ်သွားသည်။
ဂိုဏ်းထဲတွင် မန္တန်အစီအရင်ကြီးငယ်များကို ချထားရန် တာဝန်ယူထားရသည့် အကြီးအကဲက လွန်ခဲ့သော နှစ်ဝက်ခန့်က ဆုံးပါးသွားခဲ့သည်။ သူ မသေဆုံးမီအချိန်တွင် သူ့အမွေအနှစ်များကို နောက်ဆုံးတွေ့ခဲ့သည့်တပည့်ကို လက်ဆင့်ကမ်းခဲ့ပေသည်။
