Chapter 4
လင်ဟွားက လမ်းဆုံတွင် ရပ်နေမိသည်။
ဂိုဏ်းမှတပည့်အများစုက ပြန်လည်ရှင်သန်ခြင်းချောက်ကမ်းပါးတွင် စုဝေးနေပြီဖြစ်သော်လည်း ရှန်းလျိုရှန့်ကို မည်သည့်နေရာတွင်မှ မတွေ့ရသေးပေ။
" အင်မော်တယ်က သူ့ရဲ့ဆုံးဖြတ်ချက်ကို နောင်တရသွားတာများလား..."
သူ့ဘေးတွင်ရပ်နေသော လင်တန့်က အသံတိုးတိုးဖြင့်ရယ်လျက် ပြောလိုက်သည်။
လင်ဟွားက သူ့နှဖူးပေါ် လက်တင်လိုက်သည်။
" ဖြစ်နိုင်တယ်... အဲ့ကောင် အမြဲတမ်းဒီလိုပဲ... သူ အဲ့လိုလုပ်လို့ လင်ယွဲ့ အသေဒေါသထွက်သွားမှာကို ငါစိုးရိမ်နေတာ..."
သူတို့နှစ်ယောက် စကားစမြည် ဆက်ပြောနေကြသည်။
မနီးမဝေးမှ လူငယ်လေးတစ်ယောက်က တဖြည်းဖြည်း လျှောက်လာပြီး တစ်ချိန်လုံး ဘေးဘယ်ညာကို ကြည့်နေ၏။ သူ၏ ဇာမဏီမျက်ဝန်းထဲတွင် စူးစမ်းလိုစိတ်များအပြည့် ဖြစ်သည်။
လင်ဟွားက သူ့ကိုတစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီးနောက် စိတ်ဝင်စားမှု လျော့ပါးသွားသည်။
ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည့် လင်တန့်မှာမူ သူ့ကို စိတ်ဝင်တစားဖြစ်သွားသည့်အသံ ထွက်လာသည်။
" အမ် သူ့ကိုကြည့်ရတာ နည်းနည်းရင်းနှီးနေသလိုပဲ..."
လူငယ်လေးက ခေါင်းစခြေဆုံး အဖြူရောင်ဝတ်ထားပြီး ခါးအထိရှည်သည့် ဆံပင်များကို စည်းနှောင်ထားသည်။ သူ့လက်ထဲတွင် ဓားတစ်ချောင်းကိုင်ထားပြီး အင်္ကျီထက်မှ ကြက်သွေးနီရောင် ဖဲကြိုးက လေနှင့်အတူ ညင်သာစွာယိမ်းနွဲ့နေသည်။
လင်ဟွား ပြောလိုက်သည်။
" သူက လျိုရှန့်နဲ့တူတယ်လို့ မင်းပြောချင်တာ ဟုတ်တယ်မလား..."
၎င်းက အံဩစရာမဟုတ်နေပေ။
အတိတ်တွင်မူ ရှန်းလျိုရှန့်က ပြိုင်ဘက်ကင်းတစ်ယောက် ဖြစ်ခဲ့သည်။
သူက ချင်းလင်ဂိုဏ်းမျိုးဆက်သစ်၏ခေါင်းဆောင်လည်း ဖြစ်ခဲ့သည်။ နတ်ဆိုးမျိုးနွယ်မှ စွမ်းအားကြီးများနှင့် တိုက်ခိုက်ပြီးသည့်နောက် ရှန်းလျိုရှန့်အပေါ် လူအများ၏ ထင်မြင်ချက်က ပိုမိုကောင်းမွန်လာခဲ့သည်။
( ဒီဝတ္ထုထဲက နတ်ဆိုးမျိုးနွယ်ဆိုတာ လူသားအသွင်ပြောင်းနိုင်တဲ့အထိ ကျင့်ကြံနိုင်တဲ့ နတ်ဆိုးသားရဲတွေကို ပြောတာပါ )
