ပန်းလေးလိုလှတဲ့ ဗီလိန်ရှစ်စွမ်း

Chapter 13

Chapter 13

ဟမ့်... ဒီလိုအကောင်ပေါက်စလေးတစ်ကောင်က အရမ်းအားနည်းမှာပဲ ငါ့မျက်ခွံတောင် လှန်ကြည့်စရာမလိုဘူး...

ချင်းလင်ဂိုဏ်းတစ်ခုလုံးမှာ ဟိုမျိုးမစစ် လင်ယဲ့ကပဲ ငါနဲ့တိုက်ခိုက်ရဲတာ... ကျင့်ကြံရေးလောကတစ်ခုလုံးမှာလည်း ငါနဲ့အပြန်အလှန်တိုက်ခိုက်ရဲတာဆိုလို့ လူနည်းစုပဲရှိတာ...

ငါက ရှေးဦးနတ်ဆိုးတွေရဲ့ မျိုးဆက်ဖြစ်တဲ့ ကောင်းကင်ဘုံခွေးလေ... နတ်ဆိုးမျိုးနွယ်တွေထဲမှာလည်း စွမ်းအားကြီးတဲ့သူ... ငါ့လက်အောက်မှာ ထောင်နဲ့ချီတဲ့ ခွေးနတ်ဆိုးတွေလည်း ရှိတယ်...

ငါ ဒီနေရာကလွတ်တာနဲ့ ကျင့်ကြံရေးလောကတစ်ခုလုံးကို သွေးချောင်းစီးအောင်လုပ်ပြီး ငါ့လမ်းမှာ လာပိတ်နေတဲ့ အနှောင့်အယှက်တွေကိုလည်း ရှင်းထုတ်ပစ်မယ်...

" တောက် တောက် တောက်..."

အောင်းယွဲ့၏စိတ်ထဲတွင် လူသားမျိုးနွယ်စုတစ်ခုလုံးကို အမြစ်ပြတ်သုတ်သင်ရန် တွေးထားခဲ့သည်။ သို့ရာတွင် ထိုအခိုက်အတန့်၌ ထူးဆန်းသောအသံတစ်သံ သူ့နားထဲ ဝင်ရောက်လာသည်။

အောင်းယွဲ့ ခဏတာငြိမ်သက်သွားပြီးနောက် သူနှင့် မနီးမဝေးတွင်ရပ်နေသည့်ကလေးကို ကြည့်လိုက်သည်။ ထိုကလေးက နှုတ်ခမ်းကိုအနည်းငယ်ဟထားပြီး တ တောက် တောက် အသံပြုနေသည်။

အောင်းယွဲ့ သူ့ခေါင်းကိုစောင်းကြည့်လိုက်သည်။ သူ မြင်နေရသည့်အရာကို မယုံကြည်နိုင်သေးပေ။

ဒီကလေး ဘာလုပ်နေတာလဲ... ခွေးကိုစနေတာလား... မျိုးမစစ်လေး...

သူ မဟိန်းဟောက်မီအချိန်တွင် ရနံ့မွှေးပျံ့သော ရွှေရောင်အရာတစ်ခုက လေထဲရောက်လာပြီး လှပစွာ ကွေးညွတ်သွားကာ သူ့ရှေ့တည့်တည့်သို့ ကျလာသည်။

အောင်းယွဲ့ ၎င်းကို အနီးကပ်ကြည့်လိုက်ပြီးနောက် ဒေါသထွက်လွန်း၍ မျက်လုံးထဲ နီရဲလာသည်။

ကြက်ပေါင်တစ်ချောင်းလား...

ဘဝင်မြင့်နေတဲ့ သောက်ကလေး... ငါ့ကိုများ ကြက်ပေါင်လို နိမ့်ကျတဲ့ စားစရာမျိုးနဲ့ အရှက်လာခွဲရတယ်လို့... ငါဆိုတဲ့အောင်းယွဲ့က ဘဝသက်တမ်းတစ်လျှောက်လုံး တစ်ခါမှအဲ့လောက် အရှက်မကွဲခဲ့ဖူးဘူး...