ပန်းလေးလိုလှတဲ့ ဗီလိန်ရှစ်စွမ်း

Chapter 43

Chapter 43

သို့ဖြစ်၍ ရှန်းလျိုရှန့်က အားစိုက်ထုတ်ပြီး မျက်လုံးမမှိတ်သွားစေရန် ကြိုးစားနေရတော့သည်။

ဆွေးနွေးပွဲမှ ပြန်လာပြီးသည့်နောက်တွင် ရှန်းလျိုရှန့်က ရှန်းပုပုကိုချီလာပြီး သူ့တည်းခိုရာကို အမြန်ပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။

ရှန်းပုပုက သူ့လည်ပင်းကို ဖက်တွယ်ထားပြီး ဝမ်းသာလွန်းသောကြောင့် မျက်ရည်များဝဲနေသည်။

" ပါပါးက သားကို မမေ့သွားဘူးပဲ ပုပု အရမ်းပျော်တယ်..."

" ဒါပေါ့ ငါ သေချာပေါက် မင်းကို မမေ့ပါဘူး...
ရှန်းလျိုရှန့်က ရှန်းပုပုကို အိပ်ရာပေါ်ချပေးလိုက်ပြီးနောက် စောင်ခြုံပေးလိုက်ကာ အိပ်ရာအစွန်းတွင် ထိုင်နေသည်။

" အိပ်တော့လေ ငါမင်းကို ကြည့်နေပေးမယ်..."

ရှန်းပုပုက တစ်ချက်ငိုရှိုက်လိုက်သောကြောင့် မျက်လုံးများ နီရဲလာသည်။
" ပါပါးက သားကိုအရမ်းကောင်းပေးတာပဲ..."

ရှန်းလျိုရှန့်က ချစ်ခင်မြတ်နိုးမှုများပြည့်နေသည့် အပြုံးတစ်ပွင့်ဖြင့်သာ တုံ့ပြန်လိုက်သည်။

ရှန်းပုပုက လျင်မြန်စွာ အိပ်ပျော်သွားခဲ့သည်။ သူ့မျက်လုံးများမှိတ်လိုက်သည်နှင့် အခန်းထဲတွင် ဟောက်သံတိုးတိုးလေးများဖြင့် ပြည့်သွားသည်။

ရှန်းလျိုရှန့်၏ နှုတ်ခမ်းများ တွန့်ကွေးသွားတော့သည်။ သူ ပုပုကို ခေါင်းနားအထိ စောင်ထပ်ခြုံပေးလိုက်ပြီးနောက် စောင်အောက်တွင် အဝတ်အစားအချို့ကို ခုထားလိုက်သည်။

ရှန်းပုပုအဖြစ် ရုပ်ဖျက်လိုက်ပြီးသော ရှန်းလျိုရှန့်က ခေါင်းလုံးအသေးလေးတစ်လုံးကိုပိုက်ပြီး ဘေးချင်းကပ်လျက်အခန်းကို အမြန်ပြေးသွားသည်။ သူ ယမန်နေ့ညတွင် အနှောင့်ယှက်ခံရမည်ကို သေချာနေသောကြောင့် တိတ်ဆိတ်သည့် နေရာတစ်ခုရှာပြီး အိပ်ချင်နေခြင်းဖြစ်သည်။

.....

ဂိုဏ်းပေါင်းများစွာမှ တပည့်များက နောက်ဆုံးတွင် သူတို့တည်းခိုသည့်နေရာများသို့ ပြန်ရောက်သွားကြပြီဖြစ်သည်။ ကျောက်လင်းက ရှန်းလျိုရှန့်ကို ရှာမတွေ့သောကြောင့် တွန့်ဆုတ်ခြင်းမရှိဘဲ ချင်းလင်ဂိုဏ်းသားများ တည်းခိုသည့်နေရာသို့ လိုက်သွားခဲ့သည်။