Chapter 32
နန်ယောင်ချွမ်က သူတို့နှစ်ယောက်ကိုစိုက်ကြည့်နေလျက် မျက်ခုံးများတွန့်ချိုးပြီး စိတ်မရှည်ဟန်ဖြစ်လာကာ တိုက်ခိုက်ရန် ပြန်ပြင်လိုက်သည်။
ယောကျာ်းသားနှစ်ယောက်က ဆက်လက်တိုက်ခိုက်နေကြသည်။
ရှန်းလျိုရှန့်၏ ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်သို့ လရောင်ကျရောက်လာစဉ်တွင် သူမည်သို့ ထွက်ပြေးရမည်ကို စဉ်းစားနေမိသည်။
ထိုအချိန်တွင် မြေပြင်ပေါ်၌ အရိပ်တစ်ခုပေါ်လာကာ တစ်ယောက်ယောက်က သူ့ကို ခါးမှဆွဲယူပြီး တင်းကြပ်စွာဖက်ထားသည်။
သူ့နားရွက်နားသို့ လေသံတိုးတိုးတစ်သံက တီးတိုးပြောလာသည်။
" ပိုင်ချယ့် နောက်ဆုံးတော့ မင်းကိုဖမ်းမိပြီ..."
အစောပိုင်းက အသည်းအသန်တိုက်ခိုက်နေခဲ့ကြသည့် လူနှစ်ယောက်က ရပ်တန့်သွားပြီး သူတို့မျက်နှာများက မည်းမှောင်လာသည်။
" ဟွားကျန်း..."
" နတ်ဆိုးဘုရင်သုံးဖော်ထဲက တစ်ယောက်ပဲ..."
ရှန်းလျိုရှန့်၏မျက်လုံးများ ပြူးကျယ်သွားပြီး တောင့်တင်းစွာဖြင့် ခေါင်းလှည့်ကြည့်လိုက်သည့်အခါ ဆွဲဆောင်မှုရှိသော မက်မွန်ပွင့်ရောင်မျက်ဝန်းများကို တွေ့လိုက်ရသည်။ သူ့ ဦးရေပြားများပင် ထုံကျဉ်သွားမိသည်။
ငါတော့ ကိစ္စတုံးပြီ...
ဒါက ဟိုမြေခွေးထီးပဲ...
ဟွားကျန်းက ညစ်ကျယ်ကျယ်ဖြင့် ပြုံးပြလိုက်ပြီးနောက် ခြေတစ်လှမ်းဆုတ်ကာ ရှန်းလျိုရှန့်ကို သူနှင့်အတူခေါ်ပြီး ထိုနေရာမှ ပျောက်ဆုံးသွားလေသည်။
…
စုပိုင်ချယ့်က လင်ယဲ့ ဂိုဏ်းမှထွက်သွားသည့်အချိန်ကိုစောင့်နေပြီး သူ့နောက်မှ အမြန်လိုက်သွားသည်။
ထုံရှီး၏ လမ်းပြမှုကြောင့် ထိုနေရာသို့ ရောက်တော့မည့်အချိန်တွင် ယဲ့ပင်းရန်ကပါ ရောက်နေကြောင်းသိလိုက်ရ၍ လမ်းကြောင်းပြောင်းလိုက်ပေသည်။ သူ့အမူအရာက ကြမ်းတမ်းသွားသည်။
