Chapter 57
လင်ယဲ့က ခဏအကြာတွင် ပြန်ပြောလာသည်။
" မင်း နောက်ဆက်တွဲအကျိုးဆက်တွေကိုရော တွေးပြီးပြီလား..."
သူ ကျိုးရွှမ်လန်ကို ကယ်တင်လိုက်ခြင်းကြောင့် အခြားလူများက သူတို့ကို ဝေဖန်အပြစ်တင်ကြမည့်အကြောင်းကို ပြောသည်ထင်ဟု ရှန်းလျိုရှန့်က ထင်လိုက်မိသည်။
" ရှစ်ရှုန်းက အရမ်း အစိုးရိမ်လွန်နေတာပဲ... ကျွန်တော်က ဝိညာဉ်ဖွဲ့စည်းခြင်းအဆင့်ကျင့်ကြံသူလေ... ကျွန်တော့်ကို ဘယ်သူက ဘာလုပ်ရဲမှာလဲ..."
" ငါက ကျိုးရွှမ်လန်အကြောင်းကို ပြောနေတာ..."
လင်ယဲ့၏လေသံက တဖြည်းဖြည်းလေးလံလာသည်။
" သူက ငယ်ငယ်လေးရှိသေးပေမယ့် မဟာယနအဆင့်ကျင့်ကြံသူကိုတောင် တိုက်နိုင်တဲ့စွမ်းရည်ရှိတာ... အောင်းယွဲ့လိုမျိုး မဟာနတ်ဆိုးတွေဆိုရင် သူတို့သွေးကို နိုးထလိုက်မယ်ဆိုရင်တောင် အဲ့လိုမလုပ်နိုင်ဘူး..."
ညလေပြည်က တံခါးကိုဖြတ်သန်းတိုက်ခတ်လာ၍ ဂျိုင်းခနဲအသံမြည်သွားသည်။
လင်ယဲ့က မေးလိုက်သည်။
" တကယ်လို့ မင်းသူ့ကို ဒီနေ့မှာ ကယ်နိုင်ခဲ့ရင်တောင် အနာဂတ်မှာ သူက နတ်ဆိုးမျိုးနွယ်ကို ဦးဆောင်လာပြီး ကျင့်ကြံရေးလောကကို သိမ်းပိုက်လိုက်မယ်ဆို မင်း ဘယ်လိုလုပ်မှာလဲ..."
ရှန်းလျိုရှန့် ခဏတာ တုံ့ဆိုင်းသွားပြီးနောက် အိပ်မောကျနေသည့် ရှန်းပုပုကို စောင်ခြုံပေးလျက် ပြောလိုက်သည်။
" သူက သွေးဆာနေတဲ့သူမျိုးမှ မဟုတ်တာ အဲ့လိုမလုပ်လောက်ပါဘူး... တကယ်လို့ အဲ့လိုဖြစ်လာခဲ့မယ်ဆိုရင်လည်း သူ့ကိုတားဖို့ ကျွန်တော် ဘယ်အရာမဆိုလုပ်မယ်..."
သူ စိတ်ပိုင်းဖြတ်ထားသည်ကို မြင်သောအခါ လင်ယဲ့က စကားတစ်ခွန်းသာ ပြောလာတော့သည်။
" သူ့ကို နတ်ဆိုးဖိနှိပ်အကျဉ်းထောင်မှာ အသက်ရှင်လျက်ထားဖို့က ငါ အလိုက်လျောပေးနိုင်ဆုံး အကန့်အသတ်ပဲ..."
ရှန်းလျိုရှန့် သရော်လိုက်သည်။
နတ်ဆိုးဖိနှိပ်အကျဉ်းထောင်တွင် ဘဝတစ်လျှောက်လုံး ပိတ်လှောင်ထားခြင်းက သေဆုံးခြင်းနှင့် ထူးမခြားနားဖြစ်သည်။
