Chapter 56
" ချီးပဲ... တကယ်လို့ ငါ ဂိုဏ်းက ထွက်ရမယ်ဆိုရင်တောင် ကိစ္စတွေ အမှားအယွင်းဖြစ်ခွင့်တော့ မပြုနိုင်ဘူး... မြန်မြန်သွားပြီးတော့ ရှန်းလျိုလျိုကိုကယ်လိုက်... ဘာမှမဖြစ်စေနဲ့..."
သူ အော်ပြောလိုက်သည်။
ကျိုးရွှမ်လန်က သူ့ကိုတားဆီးရန် ပြင်နေသူကို ခါထုတ်လိုက်ပြီးနောက် မျက်စိတစ်မှိတ်အတွင်းမှာပင် လှိုဏ်ဂူပေါက်ဝသို့ အမြန်ရောက်သွားသည်။ တောင်ထွတ်ကို စောင့်ကြပ်နေသည့်တပည့်များက ဒေါသထွက်သွားကြပြီး ချက်ချင်း သူ့နောက်လိုက်လာကြသည်။
ယဲ့ရှစ်က ဒဏ်ရာအချို့ရထားသောကြောင့် အားလုံး၏နောက်တွင် တဖြည်းဖြည်း ကျန်ရစ်ခဲ့တော့သည်။
သူ ရောက်လာချိန်၌ လှိုဏ်ဂူထဲတွင် တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်နေသည်။ ဝင်ပေါက်ကိုစောင့်ကြပ်သော တပည့်များကလည်း အံ့အားသင့်ပြီး ကြောက်လန့်နေကြပုံပေါ်သည်။
လေထဲတွင် သွေးနံ့ပြင်းပြင်းက ပျံ့လွင့်နေပြီး ယဲ့ရှစ်၏နှလုံးသားထဲတွင်လည်း နိမိတ်မကောင်းသည့် ခံစားချက်တစ်မျိုးဖြစ်လာသည်။ သူ အမြန်ချဉ်းကပ်သွားလိုက်သည်။
သူ့မြင်ကွင်းထဲတွင် ရှန်းလျိုရှန့်က အနက်ရောင်ဆံနွယ်များ ဖရိုဖရဲဖြင့် သွေးအိုင်ထဲလဲနေသည်။ သူ့လက်ထဲတွင် ဓားမြှောင်တစ်ချောင်းကိုင်ထားပြီး ဓားသွားတစ်ဝက်ခန့်က သွေးများစိုရွှဲနေသည့် လက်ကောက်ဝတ်ထဲတွင် စိုက်နေသည်။
သူ့ဘေးတွင်ရပ်နေသူကလည်း ဖရိုဖရဲပုံစံဖြစ်နေပြီး ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်သော သရဲတစ္ဆေတစ်ကောင်နှင့် တူနေသည်။ သူ့လက်တစ်ဖက်ကို ရှန်းလျိုရှန့်၏နှဖူးပေါ်ဖိထားပြီး ဆက်တိုက်ရေရွတ်နေသည်။
" ငါသူ့ကို ကျိန်းသေပေါက်ရှာတွေ့မှာ ကျိန်းသေပေါက် ရှာတွေ့မှာ... ကျုံးချင်း မင်းရဲ့ ဝိညာဉ်ချိပ်တံဆိပ်က ဘယ်မှာလဲ..."
" ရှစ်စွမ်း ရှစ်စွမ်း..."
တစ်စုံတစ်ယောက်က တုန်ယင်စွာဖြင့် အော်ခေါ်လိုက်သည်။
ယွီဖူရှန့်၏ မျက်နှာက ပြောင်းလဲသွားပြီး ရူးနှမ်းသွားဟန်ဖြင့် အော်ဟစ်လိုက်သည်။
" ဘယ်သူမှ ငါ့ကိုတားလို့မရဘူး..."
