Chapter 36
ညပိုင်းတွင် ကောင်းမွန်စွာ အိပ်စက်အနားယူပြီး နောက်တစ်နေ့တွင် ဓားဂိုဏ်းသို့ လူများစွာရောက်လာကြသည်။
လူအများ၏ အာရုံစိုက်စရာဖြစ်နေသည်မှာ အနီရဲရဲဝတ်ရုံများဝတ်ထားသည့် ရှီးယန်ဂိုဏ်းသားများဖြစ်သည်။ သူတို့၏ တပည့်များက နေမင်းသဖွယ် အရောင်တောက်ပနေပြီး မာန်မာန်ကြီးသည့်အော်ရာမျိုး ထုတ်လွှတ်နေသည်။
ရှေ့မှ ဦးဆောင်လာသည့်ဂိုဏ်းသား၏ခါးတွင် ဓားမြှောင်၊ အရိပ်မဲ့အပ်များ၊ ရွှေပြားများနှင့် အခြား ထူးခြားဆန်းကြယ်သည့် ရှေးဟောင်းရတနာများကို ချိတ်ဆွဲထားသည်။ အခြားတပည့်များက သူ့နီးပါး ထင်သာမြင်သာမရှိကြသော်လည်း တစ်ယောက်ချင်းစီထံတွင် ပစ္စည်းကိရိယာတစ်မျိုးစီ ချိတ်ဆွဲထားကြသည်။
သူတို့ဖြတ်သွားသည်နှင့် အနားမှလူများထံမှ အံ့ဩတကြီးပြောဆိုနေသံများ ထွက်ပေါ်လာသည်။
" အဲဒီလူက ရှီးယန်ဂိုဏ်းက သခင်လေး ကျင်းတျယ်ရှန့်လေ... သူက ဒီလောက်ငယ်ငယ်လေးပဲ ရှိသေးတာကို ရွှေအမြုတေအဆင့်အထိ ရောက်နေပြီ သူ့အနာဂတ်ကတော့ အဆုံးမရှိတော့ဘူး..."
" တကယ်ကို ရှီးယန်ဂိုဏ်းကတပည့်တွေ ပီသပါပေတယ်... ငါကြားတာတော့ သူတို့သယ်လာတဲ့ လက်နက်ပုန်းတွေက အပေါ်ယံသာသာပဲတဲ့ အဲ့ထပ်ပိုစွမ်းအားကြီးတာတွေကို ဖုံးကွယ်ထားတယ်ဆိုပဲ..."
" လက်နက်ပုန်းတွေဆိုမှ ပြောကြတာတော့ ကျင်းတျယ်ရှန့်ရဲ့ အရည်အချင်းက လက်နက်ပုန်းမဟုတ်ဘဲ မြှားပစ်အတတ်လို့ ပြောကြတယ်... သူ အခြေခံအုတ်မြစ်တည်အဆင့်မှာတုန်းကဆိုရင် မိုင်တစ်ထောင်အကွာအဝေးလောက်က ရွှေအမြုတေအဆင့် ကျင့်ကြံသူကို ခေါင်းဖြတ်ပစ်ခဲ့တယ်လို့ ကောလဟာလတွေတောင်ရှိတယ်..."
" အဲဒါအမှန်ပဲ အဲ့ကောင်လေးရဲ့ မြှားအတတ်က တော်တော်လေး ဆန်းကြယ်တယ်... ရှီးယန်ဂိုဏ်းချုပ်က သူ့အတွက် လောကကြီးထဲမှာအကောင်းဆုံးသတ္တုတွေနဲ့ လေးနဲ့မြှားကို လုပ်ပေးထားပြီး လက်မှုပညာရှင်တစ်ယောက်ကလည်း သူ့အတွက် " ကောင်းကင်ကိုးပါးတိမ်လွှာဖောက်ထွင်းမြှား နဲ့ မိုင်တစ်သောင်း နဂါးဟိန်းသံလေးကို သီးသန့်လုပ်ပေးထားတယ်ပြောတယ်..."
