The Girl Who Loves The Rain

Chapter 47 ✍️

Craner

Madilim pa nang magising ako at agad kong kinuha ang cellphone ko para makita ang oras. It's still 4 AM ngunit nagising ako dahil sa masama kong panaginip.

Nahagip ng mata ko si Emery na natutulog sa upuan. Bigla akong napangiti. She took care of me yesterday and I feel better now.

Tumayo ako sa higaan at pumunta  malapit sa kanya. Tulog na tulog na sya pero naaawa ako sa posisyon niya.

I carried her to my bed para mas maging kumportable ang pagtulog niya.

Naririnig ko ang maliliit at mahihina niyang hilik. Inilapit ko ang aking mukha para pagmasdan siya.

Damn. Ang ganda ng babaeng ito. She's rare, yet so adorable.

Parang ayaw ko nang mawala ang tanawin na ito sa buong buhay ko. I want to wake up everyday with this kind of view.

I can't help but to touch her face. It looks so delicate. She still looks so beautiful with her barefaced.

I want to kiss you right now Emery kung alam mo lang.

Hindi ko na talaga napigilan ang sarili ko kaya nahalikan ko sya. Pero smack lang baka kasi magising siya at isipin niya na pinagsamantalahan ko siya.

Phew. Buti nalang at hindi nagising si Emery ang bilis pa naman makaramdam ng babaeng ito.

Nilagyan ko nalang siya ng kumot dahil baka ginawin siya. Pinahinaan ko na rin ang aircon bago ako pumunta sa bathroom.

I know it's too soon to say this, but I want to marry someone just like Emery. I just can't explain it pero siya talaga ang gusto kong makasama sa buong buhay ko.

Pero mukhang malabo pa sa ngayon. Aside from the fact na masyado pa kaming bata ay meron akong pinoproblema ngayon.

Dad and his friend set up an arrange marriage for me and his friend's daughter.

Hindi ko inexpect yun kaya iba ang naging dating sa akin nun. Hindi din siya pinigilan ni Mom at Anne kahit alam naman nila na may nililigawan na ako.

Natatakot ako baka totohanin ni Dad ang arrange marriage na ito at maikasal ako sa isang taong hindi ko naman gusto.

Hanggang ngayon hindi ko pa rin kinakausap ang pamilya ko.

I have my own life and I want to decide for myself. I don't want someone to decide for me.

Why can't he just let me decide for myself? Kaya nagkasagutan kami kaya dumito muna ako condo ko.

Ayaw ko pa munang makita si Dad. Hindi ko maintindihan kung bakit kailangan niyang gawin sa akin 'to.

I look up to him since I was still a kid. I want to be just like him when I grow up because I can see that he is a great man.

He inspired me in so many ways. Iyan ang nararamdaman ko noon not until this situation came at doon na nagbago ang pagtingin ko sa kanya.

He always said that it will be the best thing for me. Makabubuti daw ito para sa lahat.

This thing is so sudden. Dad has always been supportive sa amin ni Anne. It's actually the first time we argued about something.

There must be something wrong kung bakit kailangan kong magpakasal sa anak ng kaibigan niya.

Something's off and I need to know what's really behind this.

Nagluto ako ng breakfast namin ni Emery. She's still sleeping mukhang napagod siya sa pagbantay sa akin kagabi.

Hindi ko alam kung may chance ba ako sa kanya o wala. But, I still want to try. Sabi nga ni Mom na sundin ko lang daw ang gusto ng puso ko.