Ateşin İzleri

Bölüm 12

Emek verip yazıyorum lütfen görmezden gelmeyin.

  İyi okumalar

   Bana ne yaptığını anlamakta zorlanıyordum beni kinini ve öfkesini kusmak için kullandığı boks torbası ya da rahatlamak,cinsel dürtülerini yatıştırmak için seks oyuncağı gibi kullanıyordu.
Ne düşüneceğimi nasıl hissedeceğimi bilemiyordum uyanmıştım ve hemen yan tarafımda uyuyordu.

Şuanki bulunduğum durumu tarif edecek kelime bulmak neredeyse imkansızdı ben ona satılmış bir maldan ibarettim o da parayla aldığı malına istediği şekilde davranmakta özgürdü.

Sessizce yataktan ayaklarımı sarkıttım canımın nasıl yandığını kelimelerle anlatmam imkansızdı ağlarılarım morluklarım... ardından uyanmaması için çok yavaş haraketlerle ayağa kalktım bunu yapmamam gerektiğini biliyordum şuan kaçmam için bir sebebim olmamalıydı ne ailem vardı beni bekleyen ne de beni satmamış bir baba.

Yerde duran kıyafetlerimi alıp yavaşça giyinmeye başladım oldukça sessiz olmalıydım ki uyanmamalıydı ona baktığımda yüzüstü halen uyuduğunu gördüğümde içim az da olsa rahatlamıştı buradan çıkacaktım ama nereye gidecektim ki? Gidiş yolunu bile bilmiyordum.

Kapıya doğru küçük adımlarla yürümeye başladım yalın ayaklarım soğuk zemine temas ettikçe içim üşüyordu.

"Kaçmayı mı planlıyorsun."

Arkamı dönmeden öylece olduğum yerde kalakalmıştım. Bunu planlamıyordum belkide planlıyordum ama faaliyete geçirmek mantıksızdı.

"Hayır."

"Nereye gidiyorsun o halde?"

Arkamı dönüp ona baktım. Geniş omuzları pürüzsüz vücudu ve sarı saçı sakalıyla çok güzel görünüyordu onu bu gözle görmemliydim güzelliğine kapılmamalıydım bana yaşattıklarını unutmamalıydım.

"Lavaboya gidiyordum."

Ondan nefret ediyordum biran önce yanından gitmek istiyordum ama dün bana zorla sahip olmamış gibi davranmak zorundaydım belli etmemeliydim belkide artık kaderime razı olmalıydım diyordum bazenleri ama olamazdım sadece bir süre asi olmamalıydım ki en azından şiddet görmemeliydim.

"Ağrın var mı?" diye sorduğunda odaya geçmişti deri koltuğun tepesinde duran ceketini alıp giyinmeye başladı.

Bir de ağrım olup olmadığını soruyordu şaka yapıyor diye düşünüyordum bu yüzden cevap vermedim acımı ona hissettirmemeliydim o nasıl hiçbir şey olmamış gibi davranıyorsa bende öyle yapacaktım kararlıydım güçlü durup kurtulacaktım. Bugün yeni bir ben başlıyordu artık bende oynayacaktım asi olmakla kurtulamayacağımı anlamıştım.

"Pekala cevap verme ağrı kesici var dolapta."

"Gidiyor muyuz?" dedim boş bulunarak, çünkü gidecekmiş gibi her şeyini almıştı bu sorum bana ters ters bakmasına sebep olmuştu.

"Gidiyorum sen burada kalıyorsun."

Kapıya doğru yöneldiği anda peşinden gidiyordum beni burada yalnız başıma mı bırakacaktı.

"Burada yalnız mı kalacağım? Neden o binada yalnız kalmadım da burası?"

Ayakkabılarını giyerken ters ters bana bakmıştı.

"Oraya mı gitmek istiyorsun?"

"Burada korkuyorum." dedim yalandan.

"Ne yazık ki orada olay çıkardığından bir süre oraya gidemeyeceksin." biraz duraksadı ve devam etti.