Bölüm 22

12.3K 289 50
                                    

Önceki bölümde bir kaç yeri değiştirmem gerekti lütfen orayı bidaha okuyup buraya başlar mısınız? :(

İyi okumalar :*

  Tuğkan'dan

Atalaya Doğanların bölgesine girmeden önce beklemesini söylemiştim ne kadar sinirli de olsa beni bekleyeceğini söylemişti oraya Doğan'a hesap sormaya gittiğini biliyordum ama yalnız olmaması en mantıklısıydı Doğanla birbirilerine olan nefretleri kötü sonuçlara sebep olabilirdi.

"Asya da orda."

Yan koltukta oturan Tolgaya söylediğinin üzerine bakmıştım sanki kafamda şimşekler çakmış gibi hissediyordum Şule'nin neden geldiğini şimdi anlamıştım Atalaydan yardım istemeye gelmişti.

"Bunu anca mı söylüyorsun lan!"

Vitesi dörde alıp son hızla sürmeye başlamıştım neden her şeyi en son ben öğreniyordum sinirle elimi direksiyona vurdum.

"Söylecektim. O Doğanın adamları neden gelmişler zarfta ne yazıyordu?"

Ona zarfta yazanı söylemek saçma olurdu kardeşime ikinci acıyı yaşatamazdım zaten benim yüzünden yeterince üzülüyordu.

"Önemli bir şey değildi."

Şuanlık böyle bilmesi en iyisiydi Doğanların yerine yaklaşınca Atalay'ın arabasını gördüm içinde olmadığını fark ettiğim anda arabayı durdurup indim arkadam gelen araçlara elimle işaret edip durdurdum.

"Nerde?"

Arkamdan gelen Tolga'nın sorduğu soruya benimde bir cevabım yoktu nerde olduğuna dair en ufak fikrim yoktu silahlarımıza sarıldığımız anda karanlıktan gelen Atalay'ı görmüştüm hemen yanında ise Asya Doğan ve adamları vardı.
Başımla işaret edip silahımı Doğanın alnına nişan aldım.

"Tolga sende Asyayı al."

"Sakin ol kimseye zarar vermeye niyetimiz yok sadece burası tek başına gelinebilecek bir yer olmadığını görün istedim."

Doğan'ın sözlerinden neyi kast ettiğini biliyordum Atalay'ı iyi benzetmişlerdi ona defalarca bizi beklemesini söylediğim halde yine bildiğini okumuştu.

"Sorun çıkmadan gidin burdan ve bir daha geleyim demeyin."

Atalay'ı arabaya bindirirlerken silahımı belime koyup Doğan'ın üzerine yürüdüm.

"Seni tek yakaladığım anda o derini yüzeceğim."

"Hahah bekliyor olacağım."

Kollarını iki yana açarak söylediği bu sözler karşısında sözlerimden aldığı zevki yüzünde görebiliyordum.

"Gidiyoruz!"

Arabalara binmeye başlamıştık Asya ve Atalay benim aracıma bindirilmişti daha sonra şirkete doğru yol almıştık neden tek başına bu işe kalkıştığını ona ayıldığı ilk anda sinirlenmeden nasıl soracağımı planlıyordum.

"İyi misin Asya?"

Camdan ona baktığımı fark ettiğimde dalgın bir ifadeyle bana baktı.

"E-evet."

Kekelemesinden bir iş olduğunu anlamıştım ama eşelemeye niyetim yoktu.

"Arabada bira var mı Tolga?"

Atalay'ın sesini duyduğum anda dikiz aynasının yönünü çevirip ona baktım. Tolga ise torpidodan bira çıkarmaya koyulmuştu.

"Sen ne yaptığını sanıyorsun! Seni orada öldürebilirlerdi!"

Ateşin İzleri Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin