Ateşin İzleri

Bölüm 24

Yorum ve vote yapmayı unutmayın olur mu ⛄️

Okumayı da bırakmayınn 🙄

İyi okumalar

  Tuğkan'dan

Siyah'ı Asyayla 23. Katta indirdiğim de içimin acıdığını hissediyordum ama bunu yapmam gerekiyordu Asya'nın ona iyi bacağını biliyordum en az benim kadar sevecekti Siyah'ı.

Elimdeki kartı okuyup asansörü açtım ve Atalay'ın odasına girdim koltukta uzanıyordu kendi yaralarına kendi pansuman yapmış ve sarmıştı bana ne diyecekse hemen demesi için önündeki koltuğa oturup arkama yaslandım.

"Dinliyorum."

"Asya nerde?"

Kaşlarımı çatıp ona bakmaya devam ettim neden onu soruyor olabilirdi?

"Ablasıyla beraber alt kattalar yarın sabah Tolga ikisinide götürecek."

Koltukta doğrulup bacaklarını aşağı indirdi ve arkasına yaslandı.

"Gitmeyecek."

Duyduğum karşısında beynimde şimşekler çakmıştı giymecekte ne demek oluyordu?

"Anlaşma yaptık."

Bakışlarının değiştiğini görebiliyordum. Yüzünde anlamsız bir ifade vardı.

"Ne anlaşmasıymış o?"

Alaycı tavrı yüzünden sinirden gerilmeye başlamıştım.

"Görevi kabul etmem karşılığında Asyayı bırakacaktın."

"Ha evet o mesele." Dedi ve başını kaşıdı.

"Bana dediğin gibi sormak için babamı aradım o ise şuanlık öyle bir şey yapmayacağımızı söyledi yani anlaşma iptal."

Öfkeden sıktığım dişlerim uyuşmaya başlamıştı çenemi rahatlatmak için dudaklarımı araladım.

"O iş ne zaman yapılacaksa yapacağım ama..."

"Gitmeyecek. Bitti."

"Onu bu evden ve hayatımızdan çıkarmalıyız ."

Tek elini koltuğun üzerinde uzatıp bana baktı.

"Neden?"

"Doğan, Asyaya seni dövülürken izletmiş bunun anlamını biliyorsun belki onu gönderirsen yanıldığını düşünür."

"Kimseden korkum yok ve ne düşündüğüde umrumda gibi mi?"

Sinirle ayağa kalkıp odasını terk etmiştim resmen anlaşmanın iptal olduğunu söylüyordu Asyaya yaptığı işkencelere devam edecekti belkide sırf bu yüzden anlaşmayı kendisi iptal etmişti kimseden korkusu olmadığını söylüyordu ama onların ne yapacağı belli olmazdı.

Asyayı Atalaydan, Atalayı da Doğandan korumak için Asyayı bu evden çıkarmalıydım ama nasıl?

Asya'dan

Kucağımda Siyahla odaya girdiğimde koltukta uyuyan ablamın başında bekleyen Tolgayı görmüştüm beni fark etmesiyle hemen ayağa kalktı.

"Siyah."

Yüzündeki ifade sert ve uzaktı.

"O neden sende?"

Siyahı yere bıraktım ve üzerimi düzelttim.

"Tuğkan artık benim bakmamı istedi."

Etrafta gezinen Siyah'a bakıyordum odaya alışmaya çalışıyor gibiydi. Tek kelime etmeden çıkan Tolga'nın arkasından sadece bakabilmiştim Siyah'ın bende olması durumu onu sinirlendirmiş gibiydi.