Ikaw na ang Huli (slow minor editing)

VI

Nagsimula na mag-trabaho si Goyong sa coffee shop ni Pau. Ang sabi sa'kin ng kaibigan ko, mabilis daw siyang matuto. Hindi na rin ako nabigla, alam kong 'piece of cake' lang 'yan para sa kanya. At sabi nga niya, sanay siya sa mga gawain kaya walang kaproble-problema. May mga napansin lang daw si Pau:

1. Minsan kapag tinitingnan niya ang limang piso, bigla siyang tumitigil saglit at nag-iisip.

Makakaget-over din siya siguro pag lumipas na ang mga buwan.

2. Yung pagsasalita niya ay minsan daw nakaka-bother.

Di naman daw 'yon malaking problema, minsan lang siguro nagtataka yung mga customers. Yung isang palagiang customer ng coffee shop, tinawag daw si Pau at sinabing: 'Bago lang siya? Ibang klaseng managalog. Tawag sa'kin Ginoo.'

Gumawa na lang ang kaibigan ko ng kung anong kwento- -na taga-Bulacan siya, may pagka-makata at mahilig gumawa ng mga tula. (Totoo naman nga na si Goyong ay taga-Bulacan.)

3. Yung ibang mga babae, pinag-i-interesan daw siya.

Hindi man nila yuon sinabi sa kaibigan ko, napansin niya na pinagtitinginan siya ng mga babae lalo na kapag grupo-grupo sila, pinag-u-usapan daw siya.

So, GGSS na naman siya siguro kung napansin niya 'yon? Wow. Hindi naman siguro lahat type siya 'di ba? 'Di na 'to ang lumang panahon, yung mga ibang babae ngayon gusto na din ng foreigner at yun mga tipong mixed. Pero akalain mo, nakikipagsabayan pa pala ang appeal niya sa modern world? Bangis!

Sa susunod na linggo, magsisimula na rin ako mag-trabaho ulit kela Pau. Binalaan niya ako tungkol sa isang bagay na ayokong marinig.

"Friend, andito si Tisoy nung isang araw."

"Anong sinabi mo?"

"Eh 'di siyempre, sabi ko wala ka... pero 'di ko naman sinabi na babalik ka na next week 'no!"

"Mabuti 'yan. Dapat 'di niya alam."

"Eh paano 'pag bumalik?"

"Bahala siya."

---

Naghuhugas ng pinggan ang Heneral. Napagusapan naming mag-take turns sa gawaing bahay. Mapilit siya eh. Eh 'di hindi na ako humindi.

"Huy, Goyong. Ano 'to? Sayo 'to?" Nakita ko may isang tissue na nakalapag sa mesa na may nakasulat na cellphone number.

"Ah, oo. Isang magandang dilag ang siyang nagbigay ng papel na iyan," sagot niya.

"Wow! Wow lang. Tatawagan mo?"

"Siguro'y papadalhan ko na lamang muna ng 'liham'." 

Lumingon siya sa'kin nang nakatawa.

Liham ang tawag niya sa "text message" dahil raw ito ang "makabagong liham".

Once a playboy, always a playboy? Porket naturuan ko ng mag-text, mag-t-text na. Aariba nanaman ang machismo life ni Del Pilar in the modern world.

Oh, Diyos ko!

Patawarin niyo sana ako, pero naiisip kong pa-sikretong basahin yung mga messages na i-s-send niya. Curious lang naman ako kung ganito yung format:

<Mahal kong (insert girl's name),

Malanding message (i.e. Ikaw ba ay naghapunan na? Kani-kanina lamang ay bigla kitang naisip at ako'y nangulila bigla sa iyong mga ngiti. Hawak-hawak ko pa rin at inaamoy ang lamuymoy na iyong binigay kung saan ang numero ng iyong telepono ay nakasulat. P.Dios! Sandali lamang! Ikaw ba ay tiyak na naghugas ng iyong mala-birheng mga kamay bago ito iniabot sa akin?)