Ikaw na ang Huli (slow minor editing)

XXIV

Napatingin ako kay Goyong na parang nasa mukha niya ang dapat kong isagot. Pero wala, hindi ko alam ano sasabihin ko.

"Babalik nalang ako sa mas specific-- Third-party ka ba, Miho?"

Parang sampal sa mukha ko ang sinabi niya. Third-party nga ba ako? Bigla kong naisip na akma nga ata para sakin ang salitang yuon.

"Mr. Sempio, papakasalan mo rin naman si Dolly in the future di ba? Kung ganun, kung ako sayo, lumipat ka na ng bahay. Don't live with Miho!"

"Punyeta." Napa-iling si Goyong at nakita ko na nanlilisik na ang mga mata ni Francis. Diyos ko! Gulo na naman ba to?

"Bakit nga ba iyong hindi magawang tanggapin na lamang ang pagkatalo? Ang lahat nga ba ay hindi pa malinaw sa iyo?" Natawa si Heneral sa kanyang sinabi.

"Ginoo, matapos na iyong iwanan si Miho, ngayon naman ay iyong ipinapakita na siya ang tunay mong iniirog? Isang kasinungalingan! Paano naman na iyong maipapangako sa kanya ang lahat kung sa unang beses pa lamang ay namangka ka na sa kabilang ilog?"

"You don't have the right na mag-comment sa past namin, dahil wala ka naman nung nangyari yun!"

"Ngunit ako'y naririto na ngayon sa buhay niya. Kung nais na siya'y mapasaiyong muli, iyong subukan na ako'y kumbinsihin!"

"Huy! Nandyan lang pala kayo!" Dumating si Pau pero hindi pinansin ng dalawa ang sinabi niya at ako rin ay masyadong tutok sa eksena sa harap.

Nangyari na nga ang pinag-aalala ko-- Nawalan na ng pasensya si Francis kaya bigla siyang sumugod at sinapak ang Heneral. Sinubukan ko siyang pigilan pero lalo pa naghamon si Goyong na siya namang hinawakan ng mahigpit ni Pau.

"OMG! Teka, Kalma! Wag kayo magkagulo rito, please! Utang na loob!" Ang pagsusumamo ni Pau habang ako naman ay matinding umeffort sa paghatak kay Francis na palayo sa kanyang kalaban. Nagantihan na rin siya ng isang suntok ng Heneral at ikinatakot na namin ang susunod pang pwedeng mangyari.

"Francis, umalis ka muna, please! Nakakahiya naman kay Pau! Sige na, please!" Tinanggal ni Francis ang braso ko na mahigpit na nakayakap sa baywang niya.

"Di pa tayo tapos!" Tinignan niya ng masama ang Heneral  at lumakad siyang palayo.

Napatakbo ako kay Goyong at kumuha ng panyo mula sa bulsa ng palda ko at pinahid sa dugong nasa kanyang labi na hindi niya pinansin mula pa kanina.

"Tinakot niyo ko! Hay nako! Kala ko dadanak na ang dugo, Diyos ko po!" Pinalo ni Pau ang braso ng Heneral.

"Pasensya ka na, Paulo. Sinubukan ko lamang na siya'y gisingin sa katotohanan. Mali ba ang aking mga sinabi, Binibini?"

"Hindi sa ganun, pero kasi, tignan mo, napaaway ka pa."

"Hay Greggy boy, wag mo kasi patulan at asarin si Tisoy, pikon yun eh, lalo lang kayo magkakagulo! Halika na nga! Kayo talagang mga lalake ang hilig sa gulo! Buti nalang di ako lalake. Hay nako!" Hinatak niya ang braso ng Heneral papasok ng coffee shop,  at sumunod akong maglakad sa likuran nila. Kung ang laban sa Tirad ay hindi nga niya inatrasan, yung ganito pa kaya? Salamat sa Diyos at wala siyang revolver na dala.

---

Hinintay ni Goyong na matapos ang shift ko sa araw na yuon at sumabay sa akin na umuwi. Habang naglalakad, bigla ko siyang tinanong.

"Paano kung hindi pala talaga si Dolly yung babae sa nakaraan mong si Dolores?" Inaalala ko yung sinabi kanina ni Dolly.

"Iisipin ko na ang tadhana ay niloko lamang ako. Hindi nga malayo na biro lamang ang lahat at pinaasa lamang ako ng isang pagkakataon."