Ikaw na ang Huli (slow minor editing)

XXX

"Hindi siya ang nag-amok! Naalala mo ba yun sinabi ko dati na ang alam ko, may boyfriend si Dolly sa States?"

"Oo, bakit? Siya?"

"Oo, girl! Dumating siya, sinugod si Heneral sa coffee shop at nag-amok duon! Diyos ko! Hinanap raw muna asan si Greg, e di naman alam ni Micha na gulo ang hanap ni Xander, so itinuro niya. Ayun, sinapak bigla ang Heneral nung nakita at sinubukan namin silang pigilan. Muntik pa ako matadyakan ng gago! Girl, kung nakita mo lang siya! Wala kaming panama sa muscles niya!"

"Ano naman problema nun?"

"Hindi pa pala sila break ni Dolly! Jusme! Pinaratangan tuloy na mang-aagaw si Goyong kaya sinapak! Sabi niya mag-DNA test raw para malaman kung siya talaga yung ama!"

"Paano naman natunton nung Xander si Goyong?"

"Hmm.. nalaman niya siguro kay Tito Enrique na buntis si Dolly at balak na ipakasal kay Goyong? Ewan ko rin, hay nako! Ngayon naman DNA test! Ano ba to!"

"Si Goyong, ano ng nangyari sa kanya? Saan siya nasugatan? Ok na ba siya?"

"Dumugo yung labi niya kanina at may sugat siya sa may bandang kilay. Feel ko masakit rin katawan nun eh, bugbugin ba naman ng maskuladong lalake! Inalalayan namin siya para makatayo at makalakad. Buti malakas-lakas si Lawrence at si Manong kaya nagawa nilang awatin si Xander kung hindi.. nako! Sabi ko nga kay Heneral, punta kaming ospital pero ayaw niya, ok lang raw siya!"

"Nagsisinungaling yan! Pau, sa tingin mo, ayos lang ba talaga siya? Di ba hindi?"

"Hoy Girl! E pumunta ka nalang kaya dito at tignan mo?"

Natahimik ako.

"Huy! Anyare?"

"Aah, Hindi na, Pau. Sige, mauna na ako. Pakiingatan nalang ang Heneral."

"Hindi naman ako ang kailangan ng Heneral eh, kung hindi ikaw."

"Sorry, Pau."

"Ba't ba kayo nag-s-sorry sakin? Leche naman, mag sorry kayo sa isa't isa no!" At narinig kong natawa siya.

"Kasi--"

"Kasi ano? Miho naman! Wag mo sabihing naka-get over ka na, girl?"

"Hindi.."

"Eh hindi naman pala eh!"

"Pau, please, ingatan mo siya, ha?"

"May pake ako kay Heneral pero ano ba Miho, kahit anong alaga ko sa kanya, hindi nga bading ang kailangan niya!"

"Malapit na rin ako umalis."

"Wala ng makakapigil sayo?"

"Kailangan ko tong gawin."

"Alam kong kailangan mo yan, pero sigurado ka bang lalayo ka alang-alang sa pag-aaral o tinatakbuhan mo lang yung problema mo? Yung totoo?"

"Para sa pag-aaral." Kalahating katotohanan ang sinabi ko,

At biglang limang segundo ng katahimikan.

"Pau? Huy, nandyan ka pa? Hello?"

"Miho?" At biglang boses ng ibang tao na ang narinig ko.

"Heneral?"

Bumilis ang tibok ng puso ko sa kaba. Kinakabahan ako dahil ba narinig ko ang boses niya o dahil hindi ko alam kung pano ako magpapanggap na walang pakealam?

"Ikaw ay pupuntahan ko, maaari ba?"

"Baliw ka ba? Di ba kagagaling mo lang sa-"

"Binibini, matagal mo ng pinagkakait na siyang makipagkita muli sa akin ng matagal. Hayaan mo akong makalapit sa iyong muli bago ka man lamang umalis!"