Ikaw na ang Huli (slow minor editing)

XXXVIII

Krrriiiiing! Krrriiiing!

Nadala ko ba ang cellphone ko sa kabilang buhay?

Pagdilat, nang makita ko ang bumbilya sa kisame ay bigla akong napa-bangon sa pagkakahiga.

Anong nangyari? Panaginip lang yon?

Kinuha ko ang cellphone at in-off ang walang tigil na ingay ng alarm. Lumingon ako sa aking tabi at naruon ang pendant watch na pinagtripan ko kagabi. Inisip ko ang mga sunud-sunod na pangyayari- pagkatapos ko makatulog kagabi, nagising ako sa Tirad at dapat patay na ako, pero ngayon nagising ako na nasa kama uli. So, kung nagising ako na nasa kama, si Goyong naman ay-?

Teka, si Goyong!

Napatalon ako sa kama sa pagmamadali at nakaramdam bigla ng sakit na galing sa kaliwang binti ko. Pagtingin, nakita ko ang telang itinali ko na naruon at ang mga tuhod ko ay namumula at nagtutubig na, na galing sa mga sugat.

"Tangina.."

Sinubukan kong tumakbo ng mabilis palabas ng kwarto at bigla akong nadapa sa sahig. Tanggap ko ng clumsy ako pero ang malaking sagabal talaga ay ang sugat sa binti kaya pagkatayo uli, dahan-dahan akong naglakad papuntang kabilang kwarto at kumatok.

"Goyong!"

Walang sagot.

Nilakasan ko pa ang katok ko habang sinisigaw ang pangalan niya.

Wala pa rin.

Ginalaw ko ang doorknob at laking gulat ko na hindi ito naka-lock pero imbis na pag-isipan pa kung bakit, minadali ko ng hanapin ang Heneral sa loob. Binuksan ko ang pintuan ng banyo, pero wala rin siya duon. Nasaan siya? Ininspeksyon ko na ang bawat sulok ng kwarto at sa laking gulat ko walang ni isang gamit ang naruon- wala ang uniporme niya, ang kanyang baril, lahat-lahat ay naglaho na parang bula. Anong nangyari? Nagpasya akong lumabas ng apartment para silipin kung lumabas lang siya saglit pero wala pa din ni anino ng Heneral.

Bumalik ako sa kwarto ko na hingal na hingal at kumakapit sa lahat ng pwedeng ma-kapitan. Hindi nakakapagod ang paghahanap sa kanya pero pakiramdam ko, hinahabol ko ang paghinga dahil sa kabang nararamdaman ko sa loob.  Anong kalokohan to?

Kinuha ko ang cellphone na naiwan ko sa kama at tinawagan si Pau.

"Miho? Good morning! Di ka ba papasok today?"

"Pau! Pau, nandyan ba si Goyong?"

"Sino si Goyong?"

"Pau! Wag kang magbiro! Sabihin mo sakin, nandyan ba siya?"

"Sorry, sorry! Teka nga ba't parang natatarantang beast mode ka? Kalma!"

"Wala rito si Heneral! Wala din sa kwarto niya! Nawawala siya! Hindi ko siya mahanap!"

"Kalma, kalma! Teka, hindi kaya lumabas lang siya?"

"Wala yung gamit niya sa kwarto niya!"

"Teka, wala pa siyang sinabi sayo o ano?"

"Wala! Wala!"

"Miho, sandali huminahon ka muna, girl! Tinawagan mo na ba siya?"

"Hindi pa.. pero--"

"Ayun naman pala eh! Dali, subukan mo muna! Bago ka mag-isip ng kung ano, try mo siyang tawagan! Baka mamaya may surprise lang pala yan sayo."

At dinadasal ko nga na sana nagtatago lang siya at bigla niya akong gugulatin. Kahit ayoko ng mga surprise, mas gusto ko na yon kesa magkatotoo ang kinakatakot ko. Pero paano pa ko aasa kung nasa harapan ko na mismo ang ebidensya na hindi ako nanaginip kagabi?