Ikaw na ang Huli (slow minor editing)

XXXVII

Minulat ko ng dahan-dahan ang mga mata ko at liwanag ang bumungad sa aking harapan.

Umaga na pala.

Napapikit uli ako dahil sa antok.

5 minutes pa, please. Ayoko pang bumangon. Hindi pa naman tumutunog yung alarm e. Ay, onga pala, Yung usapan namin-- kailangan ko pang manalo. Miho, wake up, kailangan mo na bumangon!

Nang dahil sa competitiveness, pinilit kong idilat ang mga mata ko at liwanag pa rin ang nakita ko- at ulap. May araw at ulap? 

Teka, ano to? Nasaan yung kisame?

Nakakabulag ang sinag ng araw kaya hinarang ko agad ang mata ko ng kaliwang kamay bago ako biglang nabahing. Sinilip ko uli ang nasa harapan ko at napansin ang alikabok na nanggagaling sa kung saan na humaharang sa view ng asul na kalangitan.

Tangina, dine-demolish na ba yun apartment? Anong panaginip to?

"Fuego!"

Nagulat ako sa malakas na boses at bigla nalang sumunod ang tunog ng putukan. Sa sobrang taranta, napa-upo ako at nakita ang iilang kawal na naka-uniporme na busy sa pakikipagpalitan ng putok. Lumuhod ako at nakaramdam ng matinding kirot- na-realize kong may sugat ang kaliwa kong binti. Leche, saan naman to galing? Tinakpan ko ang tenga ko habang sinisilip kung ano nga bang nangyayari at nagkakagulo sa paligid. Napansin kong nasa mataas na lugar ako at nakita kong sumesenyas ang ilang lalake sa baba sa kausap nila sa taas.

Sino kausap nila?

Napalingon ako at nakita ang pamilyar na lalakeng naka-suot ng khaki uniform.

--Ang Heneral!

Nasa Tirad ako! Anong ginagawa ko rito?

Tinawag ko siya sa pamamagitan ng pagsigaw ng pangalan niya. Napalingon siya, isang mabilis na lingon. Nakita ba niya ako? Tinignan ko ang mga kasama niya na nakatingin din sa ibang kawal na sumesenyas. Ang senyales ba na yuon ay ang nagsasabing nasa harapan na nila ang mga kalaban?

Sinubukan kong tumayo mula sa pagkakaluhod para lapitan siya pero nabigo ako. Nabaling ang tingin ko sa umaagos na dugo mula sa sugat ko bago ko narinig ang pasigaw na boses ni Goyong.

"Itigil ang putukan!" Ang utos niya, na siya namang sinunod agad ng mga kawal. Natahimik bigla ang paligid at nag-concentrate siya sa pagmanman.

Lumingon siya ulit sa kung nasaan ako, gulat ang mukha at nakita kong ibinigkas niya ang pangalang "Paulita".

Paulita? Bakit si Poleng? Napatingin ako sa kaliwa't kanan- wala naman akong katabi na babae. Gusto kong isigaw na nagkamali siya ng pangalang binigkas pero hindi ito importante sa mga oras na to kung hindi ang buhay niya.

"Bumaba ka, Heneral!" Sumigaw ako sa abot ng aking makakaya at umasa akong narinig niya.

Isang mabilis pero isang makahulugang tingin na nagsasabing "Umalis ka!" o di kaya "Anong ginagawa mo dito?" ang siyang nakita ko sa kanya at pagkatapos,  humarap siya uli kung saan niya inoobserbahan ang cogon.

Mamamatay siya! Putangina!

Sa sobrang panic, sinubukan kong makatakbo, pero sa kasamaang palad, hindi ko pa rin nagawa- nakatayo ako at nakalakad pero napaluhod uli sa lupa. Kailangan kong umabot kahit anong mangyari! Gumapang akong palapit kung nasaan sila ng hindi na iniinda ang sakit ng tuhod na nagagasgas sa mabatong lupa habang sumisigaw ng paulit-ulit na parang sirang plaka ng "Bumaba ka!".

Hindi niya ako naririnig! Putangina, bakit?

Habang tutok na tutok si Goyong, napansin ko ang isang kasama niyang mukhang Espanyol na inaabot sa kanya ang hawak na karbin at kinakausap siya.