Ikaw na ang Huli (slow minor editing)

XII

Dumaan ang ilang araw at hindi na naulit na itinanong ng Heneral kung ako ba ay nagsselos. Dahil dyan, naisip ko:

1. DIOS MIO, buti na lang kung hindi baka magsinungaling ako ng di oras!

2. Maaga pa ba para ma-kumpira ang nararamdaman ng isang tao? Baka naman nagsselos lang ako dahil nasanay na ako parati na kasama si Heneral? (Napunta ako sa denial/confused stage bigla kung saan ang nararamdaman ko din ay kinkwestyon ko na.)

3. Nakalimutan niya lang kaya ako balikan tungkol duon?

4. O baka kinalimutan na niya kasi alam na niya ang sagot?

5. Wag sana yung #4. UTANG NA LOOB.

Ngayong malamig na hapon ay naglakad akong pauwi galing trabaho nang hindi kasama si Goyong. Half-day siya ngayon at naroon siya, kasama na naman si Dolly. Mukhang type pa rin naman niya siya kahit pa ang sabi niya magkaibang-magkaiba daw sila ng ugali ng sweetheart niya dati.

Kung hindi naman kasi siya interesado, hindi na niya iyon pagaaksayahan pa ng oras. Dinala na naman siya siguro ng babae sa bahay nila at ayoko na isipin pa ang pwedeng nagaganap sa mga oras na ito.

Nag-decide muna akong dumaan sa isang bookshop. Pag bored ako, isa ito sa mga lugar na pinupuntahan ko. Mabilis ko lang sinilip ang mga hanay ng libro at nakita ang 'Noli Me Tangere'. Maliban pa kay Goyong na isa sa mga tinitingala kong bayani ng Pilipinas (at inamin ko rin naman 'to sa kanya)-- hindi ko din maikakaila na malaki ang paghanga ko kay Jose Rizal at mahal ko ang mga gawa niya.

Habang tinitingnan ang iba pang mga libro, bigla kong naisip: Gugustuhin kaya ni Goyong na mabasa ang mga nakasulat tungkol sa kanya? Never pa namin ito napagusapan at hindi niya rin itinatanong sa akin.

Lumabas din ako agad dahil wala din akong balak bumili. Nang ako ay patawid na, biglang bumuhos ang ulan. Maaraw at maulan- may kinakasal nga kayang tikbalang? Pag-check sa bag, na-realize ko naiwan ko ang payong ko. Buti na lang ay mayroong tagapagligtas na waiting shed! Dali-dali akong tumakbo patungo duon.

"Miho?"

Paglingon ko sa gilid nakita ko si Dolly na hawak ang bukas niyang payong at sa gilid niya ay biglang sumilip si Goyong pagkatapos mabanggit ang pangalan ko.

"Ay, ikaw pala yan Dolly!"

Anong ginagawa nila rito?

"Miho! Hindi ka rin pala nakakauwi pa! Maulan at hindi ba't naiwan mo ang iyong payong?"

Nilapitan ako ng Heneral at pinagmasdan ang medyo basa kong uniform. Inayos niya ang ribbon ko sa kwelyo na hindi ko napansing nakatabingi na at pinunasan ang pisngi ko na may patak pala ng tubig galing sa ulan.

"Ah--Hindi ah! Tinatamad lang kasi ako kaninang buksan yung payong. O siya, 'di ba paalis na kayo?"

"Pupunta kami duon sa parking lot. Do you want to come with us?" ang yaya ni Dolly.

Third-wheel? No way!

"Hindi na, thanks Dolly!"

Tinitigan ako ni Goyong sa mata. "Ngunit bakit ka naririto at mukhang magpapatila ng ulan?"

"Ano kasi-- Ah! may hinihintay pa ako kaya mauna na kayo!"

"Sino? Si Francis ba ang iyong hinihintay?"

Wag ka nang matanong Heneral. Badtrip.

"Ah, oo! Tama! si Francis! Ingat kayo ha! Bye bye!"

"Hmm, okay. Take care, Miho." at kumapit si Dolly sa braso ni Goyong na hawak na ang payong.