Carry Me Home (B-Brave fanfiction)

Hoofdstuk 8

-Senna

‘Senna, kom er nou uit, je ziet er vast goed uit!’ Roept Belle.

‘Ik weet het niet.’ Mompel. Ik draai rondjes voor de spiegel en staar naar mezelf. ‘Dit is niet echt mijn stijl.’

‘Soms moet je jezelf vernieuwen.’ Zegt ze. Ik rol met mijn ogen om haar filosofische opmerking en schuif het gordijn voor de paskamer open. Ik stap naar buiten in de kleine ruimte die wel iets weg heeft van een hal, met een spiegelwand voor me. In het plafon hangen spotjes die me net op een verkeerde manier belichten. Ik heb een lichtblauwe cocktailjurk aan, die ‘gala’ schreeuwt. Op het bovenstuk zitten diamantjes. Om mijn middel zit het strak, en de onderkant is een petticoat.

Ik haat hem.

‘Hij is zo mooi!’ Roept Belle uit.

‘Nee.’ Reageer ik. ‘Hij is afschuwelijk.’

Belle haar mond valt open. Ze staat op van de stoel waar ze in was gaan zitten, en laat me een rondje draaien.

‘Ben je gek? Hij staat je super Sen!’

‘Maar ik ben dit niet.’ Zeg ik zachtjes. Belle trekt haar wenkbrauwen op en komt naast me staan. We staren naar elkaar in de spiegel.

‘Hoe bedoel je?’

‘Ik ben niet chique of stijlvol. Ik ben casual. Dit is gewoon niet de goede winkel.’ Mompel ik na een tijdje.

‘Oké, trek hem uit dan gaan we.’ Zegt Belle met een glimlach. ‘We vinden wel een goede winkel.’

Ik loop terug het kleedhokje uit en weet niet hoe snel ik uit de jurk moet komen. Ik weet niet wat er aan de hand is met me, maar op een of andere manier verstikt deze hele winkel me. Het voelt als een plek waar iedereen perfect moet zijn.

‘Klaar?’ Vraagt Belle. Ik schuif het gordijn weer opzij en stap het hokje uit, pak mijn tas en loop achter Belle aan. Ik hang de jurk aan een rek, geen idee of hij daar hoort.

We wandelen de winkel uit, en staan weer uit de straten. Vandaag doen Belle en ik een dagje Hoofddorp, sinds we toch niks anders te doen hebben en ik nog een jurk nodig heb. Belle is ervan overtuigt dat Hoofddorp de beste optie is. Ik snap haar niet helemaal. Waarom naar Hoofddorp gaan als je in het centrum van Amsterdam woont?

We wandelen over een drukke winkelstraat en mijn ogen glijden over de etalages van de winkels. Opeens blijf ik stil staan. Belle, die naast me loopt, stopt ook en kijkt me vragend aan.

‘Wat is er?’ Vraagt ze.

‘Laten we daar heen gaan.’ Zeg ik en wijs naar een klein winkeltje ergens op de hoek van de straat. Belle gaat op haar tenen staan om over de rest van de mensen op straat heen te kijken, en voor het eerst valt het me op dat ze behoorlijk klein is.

‘Pims?’ Zegt ze. Ik knik en sleur haar mee naar het kleine winkeltje waar op de etalage met zacht roze sierlijke letters ‘Pims’ staat geschreven.

Ik open de deur, en een klein belletje rinkelt. We stappen naar binnen en kijken rond. Door de speakers klinkt zachtjes het nummer ‘Royals’ van Lorde, en meteen voel ik me op mijn gemak. Het winkeltje is klein maar schattig. Overal zie ik kleren met bloemenprintjes. Jurkjes, rokjes, hakken en sieraden. In de hoek van het winkeltje, naast de balie, zit een jongen op een stoel. Ik schat hem een jaar of achttien. Hij heeft blond haar dat ik alleen maar kan beschrijven als ‘Justin Bieber haar’. Hij staat op zodra hij Belle en mij ziet.

‘Hey.’ Zegt hij. Hij glimlacht vriendelijk en schut mijn hand. ‘Pim.’

‘Hey.’ Zeg ik terug, verbaast om zo vriendelijk begroet te worden in een winkel. ‘Senna.’