Carry Me Home (B-Brave fanfiction)

Hoofdstuk 38

Super lang en spannend hoofdstuk waar jullie op hebben gewacht! Hope You Like It...

Enjoy hoofdstuk 38!

Xxxx Julia

---------------------------------------------

-Senna

Misselijk van spanning zit ik op Dioni zijn bed. Hij zit achter me, ik zit tussen zijn benen in en zijn armen zijn om mijn middel heen geslagen. Ik lig met mijn achterhoofd op zijn schouder.

Nog maar twee uur voordat we gaan doen waar ik zo bang voor ben. Ik ga haast dood van de zenuwen, alleen al de gedachte dat ik straks Camilo misschien weer ga zien maken me bijna aan het huilen. Dioni houd zijn armen strak en beschermend om me heen, hij wil duidelijk ook niet dat ik straks de straat op ga.

‘Ik ben bang.’ Fluister ik. Dioni geeft me een zacht kusje in mijn nek.

‘Ik ook.’ Fluistert hij terug. Ik kijk opzij naar hem en mijn onderlip begint te trillen. Ik voel zoveel angst en zenuwen dat ik straks misschien nog ga overgeven.

‘Niet huilen!’ Zegt Dioni snel. Hij kruipt achter me vandaan, slaat zijn armen om me heen en trekt me omlaag op het bed zodat ik met mijn hoofd op zijn borst kom te liggen. ‘Prachtige meisjes zoals jij horen niet te huilen. Je hoeft het niet te doen Senna, je kan nog steeds terug.’

‘Ik wil het doen.’ Fluister ik. ‘Maar ik ben ook bang.’

Ik voel Dioni knikken. Dan zucht ik heel diep, duw mezelf overeind en klim van zijn bed. Dioni gaat op de rand zitten. Ik loop heen en weer door zijn kamer en wrijf over mijn voorhoofd.

‘Waar ben ik mee bezig? Straks heeft Camilo een wapen. Straks… schiet hij jou neer. Of Sam. Of wie dan ook. Straks steekt hij iemand. Straks gaat er iemand dood.’

In paniek grijp ik naar mijn hoofd.

‘Ik ben zo stom!’ Roep ik gefrustreerd uit. Dan voel ik Dioni zijn armen om me heen, en druk ik mijn voorhoofd tegen zijn borst.

‘Ssst…’ Sust hij me. ‘Je bent niet stom. Je bent lief en mooi en dapper.’

Dioni haalt zachtjes zijn handen door mijn haar terwijl ik begin te snikken. Hij duwt mijn hoofd zachtjes van zijn borst, veegt de tranen onder mijn ogen weg en geeft me een kus op mijn voorhoofd.

‘Ik wil dat je weet dat ik van je hou.’ Fluistert hij. Ik leg mijn handen op zijn borst en knik langzaam.

‘Ik ook van jou.’

Dioni zijn handen glijden naar mijn heupen, en blijven dan rusten op mijn billen. Meteen voel ik een lichte spanning in mijn lichaam. Ik ga op mijn tenen staan, en begin Dioni zachtjes te kussen. Na een tijdje zoenen trek ik weer terug, en blijf met mijn hoofd vlak voor zijn hoofd rusten.

Dioni slikt zwaar, en drukt mijn lichaam dichter tegen dat van hem.

‘Sen, ik wil je de mijne maken.’ Fluistert hij. Ik bijt op mijn onderlip en knik langzaam.

‘Wil je?’ Vraagt hij. Ik knik. Dan trekt Dioni me voorzichtig mee naar zijn bed. Hij gaat zitten, en ik kruip op zijn schoot.

Het is zo vreemd. Gisteravond zaten we ook zo, en wilde ik niks. Nu… wil ik alles.

We beginnen te zoenen, en voordat ik het weet zitten we allebei nog in onze onderbroek. Dioni duwt me onderuit, en komt tussen mijn benen in liggen.

‘Weet je het zeker?’ Fluistert hij. Zijn ogen staan serieus, en zijn lichaam voelt warm en zacht tegen het mijne. Ik glimlach en knik. Dan staat hij op, doet het grote licht uit en doet de deur van zijn kamer op slot. Hij loopt weer terug naar me, komt op me liggen en zoent me. Na een tijdje begint hij kusjes te geven in mijn nek, en voel ik zijn handen mijn onderbroek omlaag trekken.