Carry Me Home (B-Brave fanfiction)

Hoofdstuk 9

-Danielle

‘Weet je zeker dat het hier is?’ Vraag ik. Babette zet haar tomtom uit en knikt.

‘Ja, dit is het adres en dit geeft de tomtom aan dus het klopt.’ Zegt ze. Ze parkeert haar auto dit keer aan de stoep in plaats van er midden op, en Belle, Senna en ik stappen uit.

‘Veel plezier lieverd.’ Zegt Babette met een knipoog. Ik rol met mijn ogen en bedank haar voor het rijden. Ik wou dat ik een eigen auto had, maar sinds ik daar nog geen geld voor heb ben ik afhankelijk van openbaar vervoer en Babette.

Ik loop achter Belle en Senna aan over de stoep, en controleer nog even mijn jurk en hakken. Ik pak een spiegeltje uit mijn tasje en check mijn make-up en haar.

‘Uitslover.’ Zegt Senna pesterig. Ik grinnik en steek mijn tong uit. Ik stop mijn spiegeltje terug, en we staan stil voor een groot gebouw. Het heeft de uitstraling van een restaurant.

Belle duwt de duren open, en we lopen achter haar aan naar binnen. Voor ons staat een chique uitziende balie met een vrouw erachter.

‘We komen voor het gala voor het twintig jarig bestaan van Sony Music.’ Zeg ik zelfverzekerd.

‘Toegangsbewijs.’ Zegt de vrouw met een robotachtige stem.

‘Toegangsbewijs?’ Herhaal ik een beetje verbaast.

‘Je denkt toch niet dat we iedereen hier zomaar naar binnen laten lopen?’ Vraagt ze verveeld. Ik wil net weer iets zeggen als ik de stem van Jai achter me hoor.

‘Ze horen bij mij.’

Ik draai me om en zie hem zelfverzekerd naar de vrouw toe lopen. Hij laat een kaartje zien en wend zich dan weer tot ons.

‘Volg mij maar.’ Zegt hij.

Hij legt zijn hand op mijn onderrug, en ik voel de spanning in mijn buik groeien. Waarom moet hij ook zo verdomd aantrekkelijk zijn?

We lopen naar een grote dubbele deur aan de zijkant van de balie. Jai duwt ze open, en begeleid ons naar binnen.

‘Welkom dames!’ Hoor ik iemand roepen. Ik kijk opzij en zie Thomas op ons af komen lopen. Hij schuw Senna en Belle hun handen en stelt zich voor.

‘Jai, bied de dames eens iets te drinken aan.’ Zegt hij dan. Jai moet lachen en neemt ons mee naar de bar.

‘Alcohol of sap?’ Vraagt hij.

‘Sap.’ Zeggen Bell een ik tegelijkertijd.

‘Alcohol.’ Zegt Senna en trekt haar wenkbrauwen naar ons op. ‘Het liefst Smirnoff Ice, ik ben niet van plan om dronken te worden vanavond.’

‘Heel goed, daar houd Dioni ook niet van.’ Zegt Jai. Senna trekt haar wenkbrauwen op.

‘Waarom zeg je dat nou weer?’

Jai glimlacht alleen maar een beetje mysterieus en loopt dan naar de bar om onze drankjes te bestellen. Senna rolt met haar ogen en staart een beetje de ruimte door. Het is een grote zaal met kroonluchters aan het plafon, en iedereen ziet er duur en fancy uit. De bar is enorm en aan de andere kant van de zaal staan speakers. De muziek staat zacht, ze draaien nummers van mensen die bij hun label zitten.

Dan vallen mijn ogen weer op de deur in de hoek van de zaal, die opnieuw open gaat. Door de deur loopt een vrouw met lang bruin haar, middelbare leeftijd. Ze loopt op mijn oom Thomas af, en begroet hem met een volle kus op zijn mond. Mijn mond valt open. Maar mijn verbazing wordt nog groter als ik een meisje achter haar aan zie lopen. Ze lijkt precies op haar moeder, maar dan jonger. Haar lange bruine haar hang tover haar schouders, ze heeft fel rode lippenstift op en een rode cocktailjurk aan.