Carry Me Home (B-Brave fanfiction)

Hoofdstuk 39

Oke dus dit wil ik even duidelijk hebben:

1. Braviours zijn geen Bitches, we zijn gewoon beschermend & we pikken geen bullshit.

2. Samuel is niet arrogant, hij is gewoon trots en dat is z'n recht ook.

Fuck haters, echt ga je gedragen ofzo.

Enjoy hoofdstuk 39 lovely readers,

X Julia

---------------------------------------------------------

-Cassius

Ik heb sorry gezegd tegen Kaj, maar vooral omdat dit niet het moment is om ruzie te maken. Ik ben nog steeds kwaad om het gevaar waar hij ons in heeft gebracht. Mijn hart klopt als een gek, en Belle is aan het trillen. Ik probeer haar zo goed mogelijk te kalmeren, maar ze zit compleet in de stres. Niet zo gek ook, we zijn net beschoten en tegen een lantaarnpaal aan gereden, en lopen nu richting de mensen die dat hebben gedaan.

Kaj loopt voorop, naast Jai. Ik loop een stukje achter hun met Floor en Belle naast me. Ze zijn allebei stil en zien heel bleek.

‘Wat is je plan?’ Vraag ik dan luid. Kaj kijkt over zijn schouder naar me.

‘We lopen gewoon richting waar de auto weg reed.’ Zegt hij alsof ik een idioot ben. Ik onderdruk mezelf om nog een rotopmerking te maken, ik wil geen ruzie meer.

Maar eerlijk: het is een stom idee. Straks gaat die auto heel ergens anders heen, straks wachten ze ons op om de hoek, straks schieten ze ons alsnog overhoop.

‘Weet je zeker dat het veilig is?’ Vraag ik.

‘Nee.’ Antwoord Kaj. ‘Eigenlijk niet.’

‘Misschien moeten Floor, Belle en ik dan hier blijven. We willen de meiden toch niet nog meer in gevaar brengen.’

Jai en Kaj staan stil, en draaien zich om naar ons.

‘Misschien is dat wel slim.’ Zegt Jai. ‘Dan wachten jullie hier tot Samuel en Dioni er zijn, en gaan wij verder.’

‘Straks komen ze ook hier heen.’ Zegt Belle meteen angstig. Ze knijpt in mijn hand, en ik begin met mijn duim zachtjes over haar handpalm te aaien om haar rustiger te maken.

‘Dan bescherm ik je.’ Zeg ik.

‘Ik denk dat jullie dit een beetje onderschatten.’ Zegt Floor dan. ‘Camilo heeft geweren. Wat hebben wij? Stokken ofzo? Luister, hij schiet jullie overhoop zonder ook maar één seconde na te denken. Hij voelt er niks bij. Camilo heeft niks te verliezen jongens. Er is niks gevaarlijker dan iemand met een geweer in zijn hand, die niet eens bang is voor de dood.’

Stilletjes kijken we Floor aan. Een onbehagelijk gevoel bekruipt me, en ik voel mezelf nerveus worden.

‘Kaj, dit was een stom impulsief idee.’ Mompel ik. ‘Wat hadden we eigenlijk verwacht als we hem eenmaal hadden gevolgd? Naar binnen stormen?’

‘Ik weet het godverdomme ook niet maar ik kan Valerie niet in de steek laten!’ Roept Kaj. Nu kan ik me niet meer inhouden.

‘Je brengt iedereen in gevaar met wat je doet!’ Roep ik terug naar Kaj. ‘Eerst Senna, toen ons, nu jezelf en Jai! Wat verwacht je nou dat er gaat gebeuren? Dat je daar naar binnen rent en die gozer zegt: oké, hier heb je Valerie terug, veel plezier ermee?!’

Ik schrik een beetje van mijn eigen felheid, maar ik weet dat ik gelijk heb. Kaj heeft geen idee waar hij mee bezig is.

‘Jij hebt makkelijk praten, jij hebt Belle tenminste nog!’ Schreeuwt Kaj naar me. ‘Verwacht je dat ik Valerie zomaar in de steek laat?!’