Make Me Yours (Lost Star)

Route 25

I had a terrible headache the morning after. It wasn't my intention to get drunk but my mind was too occupied to even think of stopping. The beer pong didn't help, too. I was grouped with Mico and Keana. We lost and drinking ten cups of Hennessey is just suicide.

Keana and I spent the morning and afternoon tucked in her bed. It's a good thing that Eula checked on us. Umuwi ito kasama si Owen. She made us drink meds and cooked some porridge for us. I can't remember how we got back at Keana's condo but I can clearly remember my silliness last night.

Tandang tanda ko ang pagtawa ko ng parang baliw at pagsigaw sa bawat hindi napapasok na pingpong ball sa baso. Pati ang pag-alon ng sahig sa bawat hakbang ko'y naaalala ko pa. Iyon ang unang beses na nalasing ako ng ganoon at wala na akong balak na ulitin pa!

Ginabi ako ng uwi kahapon dahil hirap na hirap akong bumangon. I even forgot to charge my own phone. Hanggang ngayon ay hinayaan ko iyong nakapatay.

I breathed in some air before releasing it. Ipinagpatuloy ko ang paglalakad. I feel like I'm still drunk. Nalalasahan ko pa rin sa aking bibig ang pinaghalong lasa ng mga alak na ininom namin.

Parang gusto kong umatras na lang nang marating na ang college building ng mga Legal Management students. I haven't heard from Eos since his phone call last Saturday. My phone's off and I would like to keep it that way for a while.

Agad na naalala ko ang dahilan kung bakit ako biglang naglasing. Pictures of Sophia and Eos kept on flashing my mind after seeing them. I can't get him out of my system that I chose to get drunk to forget even just for a while.

And it wasn't a good idea.

Saulo ko ang schedule niya kaya alam ko kung saan ang room nila ngayon. I'm not expecting a conversation with him. It's alright. Mas okay iyon para sa akin. Siguradong nandoon ang kanilang professor. Ang balak ko lang ay magpakita sa kanya. Dumaan sa kanilang room at kumaway o ngitian lang siya.

Ayokong mag-usap kami. I might not be able stop myself from asking him about the other night. Why is he there? Hindi niya sinabi sa akin...

Pero mas dadami ang tanong kapag ganoon. Baka tanungin pa niya ako kung bakit ko alam ang tungkol doon. Isa pa'y dapat hindi ko na iyon pakialaman pa.

Tama lang ang nangyari, Dionne. That's what you want to happen in the first place.

Huminga ako ng malalim nang makita ko na ang room nila. Pagkatapos nito'y uuwi na din ako. I will just wave and...

Natulos ako sa akin kinatatayuan nang magsilabasan ang mga estudyante mula sa kanilang room. Nagtatakang nakatingin ako sa mga iyon.

Nang sa tingin ko'y lumabas na halos ng mga estudyante doon ay tsaka siya lumabas. My breathing hitched and my heart squeezed at the sight of him. He's wearing their college's uniform. Kahit iyon ay ang gandang tignan sa kanya. Parang iminomodelo niya ang damit. His phone's on his ear. Mukhang may tinatawagan ito at seryosong seryoso.

Gulat ang rumehistro sa kanyang mukha nang makita akong nakatayo malapit sa kanya. I tried to give him a smile. Doon naman sumeryoso ang kanyang tingin sa akin. Ibinaba niya ang kanyang cellphone. His jaw slacked.

"Man, where are you going to look for-" Someone tapped his shoulder. Vince stood beside him. Tumigil ito nang makita ako sa kanilang harapan. "Dionne!"

"Hi." Nahihiyang bati ko. Kaibigan siya ni Eos. Nakilala ko siya noong isinama niya ako sa basketball game nilang magkakaibigan.

"So... see you later, man." Sabi nito kay Eos. Ni hindi niya ito tinapunan ng tingin. His eyes are locked on me. Sumunod na lumabas ang iba pa niyang kaibigan at si Sophia.