All We Are (Stony&WinterWidow / After CW)

Bölüm 13 -Yeni-

* Natasha'yı merak edenler icin, uc gun sonra sadece Natasha'yi iceren bir ara bölüm yayinlayacagim. Bunu da soylemek istedim :)**

~

"Yok," dedi Tony başını önündeki masaya gömmek istercesine bakarak. "Hiçbir. Yerde. Yok."

Onun birkaç metre ilerisinde, yürüyüş bandında egzersiz yapan Rhodey elindeki kağıdı okurken mırıldandı. "Natasha gizlenmek istiyorsa görünmez olabilir."

"En fazla beş güne döneceğini söyledi- altı mıydı- iki hafta oldu, Rhodey. Ve lanet olası hiçbir yerde yok."

"Rusya'da olduğundan emin misin?"

"Evet," dedi Tony nereden öğrendiğini söyleme ihtiyacı hissetmeyerek. "Sen neye bakıyorsun?"

"4 Temmuz'da konuşma yapmamı istiyorlar," diyerek okuduğu kağıdı işaret etti Rhodey. "Bağımsızlık Günü'nde."

"4 Temmuz mu? Hangi gündeyiz?"
Friday hızla cevapladı. “1 Temmuz, Patron."

Tony onaylayarak yeniden işine dönerken Rhodey de egzersizine yoğunlaşıp arkadaşına bir bakış attı.
"Belki geri dönmüştür, onların yanındadır? Wakanda'da?"

"Haber verirdi," dedi Tony sadece. Onların Wakanda'da olmamasıyla beraber geri dönmüş olsa kuleye ya da buraya geleceğini düşünüyordu. Eşyalarının bazıları buradaydı. Ve kabul etmek istemese de, onları burada görmek içini rahatlatıyordu.

Rhodey yeni bir yorumda bulunmadı. "Peki sen onu bulasıya kadar zombi gibi gezmeyi mi düşünüyorsun?"

"Başına bir şey gelmiş olabilir, neden kimse benim kadar endişelenmiyor? Vision nerede? Ben endişeli surat görmek istiyorum-"

"Brrppp?"

Tony, Dummy'e ve onun olmayan suratına bakarken ekledi. "Sen endişelenme. Sen sadece benim için endişelenebilirsin. Sen benim robotumsun, benimle ilgilen ve yiyecek bir şeyler getir."

Tıkır tıkır zeminde ilerleyerek mutfak tarafına yönelen Dummy'i izleyen Rhodey sordu. "Vision'in endişeli suratı Dummy kadar başarılı olmayacaktır."

"Trip atmakta üstüne yok ama."

"Ah, evet," diye güldü Rhodey. "Ne yaptın peki?"

Tony homurdanmaya benzer bir cevap verdi. "Hiçbir şey."

"En kötü kısım ergenliktir," diyerek bilgilendirdi Rhodey. "En azından ona anlatman gereken şeyler yok. İyi bir baba olma yolunda %55'lik kısmı bitirmiş sayılırsın."

"%55 mi? O bir android, yetişkin, zeki, her şeyi kolayca öğrenebiliyor ve hepimize nutuk atıyor. Tüm bunlar benim sayemde. Bence %99'luk kısmı bitirdim. Benim babam benimle bu kadar ilgilenmedi."

Rhodey hak vermeden edemese de ekledi. "Davranış bozuklukları ve aklının karışması o %1'lik kısımda mı? Öyle olmamalı çünkü aklı karıştığında felaket oluyor."

"Tamam, %88 olsun. %12 onlar için ideal. Oldu mu?"

"Seninle tartışacak gücüm yok, şimdilik eh diyebilirim." Yürüme bandını durdurarak değneklerine uzandı Rhodey. "Natasha'yı kafana takma. O kadının altından kalkamayacağı bir şey olduğunu sanmıyorum."

"Hepimizin altından kalkamayacağı şeyler vardır- bana baba konuşması yaptırıyorsun!"

Rhodey gülerek asansörlere ilerlerken cevapladı. "Evet, bunu şu Örümcek Çocuk üzerinde de denesen iyi olur-"

"Örümcek Adam," diye düzeltti Tony, bir nevi refleksle.

"Her neyse. Gerçi ona ağdan frizbi yapmayı sen öğretmediysen?"