All We Are (Stony&WinterWidow / After CW)

Bölüm 28

"Peter? Hey-"

Genç oğlan gözlerini açarak sese dönerken onun üzerine eğilmiş olan Steve gülümsedi. "Burada beklemene gerek yoktu, odana gidebilirdin."

Burnunu çeken Peter ayaklanmaya çalışırken odaya baktı.

Bay Rogers kapıdan bakıp giden Bay Stark'ın ardından çıktığında ne yapacağını bilememişti, Barnes'ı beklemeli miydi? Sonuçta Bay Rogers bekliyordu ve bu yüzden o da odadaki diğer ikili koltuğa oturarak beklemeye başlamıştı. Ama Peter Ned'le iddialaştığı oyun gecelerinde bile bu kadar uyanık kalmıyordu. Sonuç olarak uyuya kaldığına şaşırmadı.

Oturur pozisyona geçtiğinde yanıtladı. "Uyanırsa diye beklemeyi düşündüm."

"Teşekkür ederim," dedi Steve içtenlikle. "Sırtın ağrımadan odana gitsen iyi olur."

"Ee...evet. En iyisi-" Titreşen telefonu oğlanın lafını kesti. "Ah, hayır," dedi Peter cebinden çıkardığı telefona bakarak. "May'e haber vermedim- kaç kez aramış- öldüm ben bittim gerçekten kesin gel falan diyecek ama Bay Stark göndermez zaten buraya bronzlaşmaya gelmiş gibiyim ama yine de göndermez- gitmek istediğimden değil tabii de May gel derse- ben ne yalan söylemiştim ki-"

"Peter," dedi Steve. "Nefes al. Tony odasına gidiyordu, yatar yatmaz uyuyan biri değil, istersen halanı onunla konuştur?"

Peter onun Bay Stark'ın ne kadar zamanda uyuduğunu nasıl bildiğini sormadı. Zaten Steve de ne dediğinin farkında değil gibiydi.

Telefon kapanıp yeniden çalmaya başladığında Peter mızırdanarak hızla ayaklandı ve Steve'e iyi geceler dileyip koşarak odadan çıktı.

* * *

Wanda Steve'in gördüğü hayalin daha yarısını anlatmıştı ki, Tony araya girmeden duramadı.

"En büyük korkusu eğlenen insanlar mıymış? Peggy miymiş? Tamam, ben Peggy'den şahsen korkuyordum-"

"Daha bitirmedim-"

"Hızlı anlat o zaman!"

Öfleyen Wanda özet geçti. "Peggy'le dans etti, Peggy 'savaş bitti, eve gidebiliriz' dedi-"

"Savaşın bitmesinden korktu-"

"Sonra herkes kayboldu, bitti."

Tony kıza bakarak birkaç saniye düşündü. "Tamam bu fazla hızlı oldu, geri sar."

"Sarmıyorum. Anla buradan." diye diretti Wanda sinirle.

"Ne biçim bir hayal bu, Barnes'ı kaybettiğini falan görseymiş ya."

Genç kız sabırla iç geçirdi. "Herkesi kaybetti, Tony. Daha önce olduğu gibi. Kazandığını ve eve döneceğini düşündüğü anda herkes kayboldu. Ultron Steve'e savaşın bitmesinden korktuğunu söylediğinde ben de ona odaklandım, evet, Steve cidden bundan korkuyordu, bugün çok savaş gören her askerin girdiği sendrom gibi ancak hayalim pek güncel değilmiş."

"O ne demek?" dedi Tony, kaşlarını kaldırarak.

"Savaş bittiğinde bir hiç olmaktan korkuyor, evet, 70 yıl sonra uyanmanın acısı hala taze ama neden etkilenmediğini sormuştun, değil mi?" Wanda iç geçirdi. "Sanırım burada olduğu için."

Tony kaşlarını çatarak önüne döndü ve düşüncelerini toparladı. "Yani 70 yıl sonra uyandığı için mutlu da aynı zamanda?"

"Evet, onu burada mutlu eden bir şey var. Eğer bundan yetmiş yıl sonra uyandığını ve yine herkesi kaybettiğini gösterseydim oldukça etkilenirdi."