KARANLIKTAN ÇIK ! ("YÖRÜNGE" SERİSİ 2) (Tamamlandı)

FRAGMAN

   

                                 FRAGMAN

CEMİL

Soluk soluğa sağa kayıp, sırtüstü uzandım.Nefesimi düzene sokmaya çalışıyordum ki, yanımdaki kadın bana sarılmak üzere hamle etti.Ah, hayır tatlım, buna izin yok!Hiç de nazik olmayan şekilde biçimli vücudu geri püskürttüm.Kadın itiraz anlamında bir şeyler geveledi.

Hiç biri, ama hiç biri, işimiz bitince kendiliğinden giyinip gitmiyordu.

Ne bekliyorlardı ki?İlanı-aşk mı, yoksa uzun vadeli bir ilişki teklifi mi?Kendilerini önüme atıp, iki saat sonra yatağımda oluyorlardı.Bu bildiğimiz karşılıklı alışverişti, hatta benim için daha çok verişti, çünkü bana gelen de onlardı, istediklerini alan da.Ama yok, illa daha fazlasına talip oluyorlardı, oysa bende daha fazlası yoktu, hiç olmadı ve kesinlikle de olmayacaktı.

Nefes alışım sakinleşince soğuk ve caydırıcı bir sesle:

"Artık giyinip gitme zamanı." Dedim ve her zamanki şikayetleri, hakaretleri ve hatta küfürleri duymaya hazırlandım.

Seks benim için, daha doğrusu hormonlarım için doğal bir ihtiyaçtı.

Aynı enerji için yemek,yaşayabilmek için havaya duyduğum ihtiyaç gibi.Ve herhangi bir duygu barındırmıyordu.Aslında bu duygusuzluk benim için büyük bir başarıydı, çünkü onu kazanmak için çok çabalamıştım.