KARANLIKTAN ÇIK ! ("YÖRÜNGE" SERİSİ 2) (Tamamlandı)

DOKUZUNCU BÖLÜM

     SEVGİLİ ARKADAŞLARIM, BU AKŞAMKİ GEÇİŞ BÖLÜMÜNDEN SONRA HİKAYE GİTTİKÇE HIZ KAZANACAK VE HEPİMİZİN SABIRSIZLIKLA BEKLEDİĞİ OLAYLAR YAVAŞ YAVAŞ ORTAMI ISITACAK.ŞİMDİYE KADAR VERDİĞİNİZ DESTEK VE MORAL İÇİN HEPİNİZE  TEŞEKKÜR EDİYORUM.

KEYİFLİ OKUMALAR 

                               DOKUZUNCU BÖLÜM

CEMİL

"Yok oğlum, yok!Bu bekarlar gecesi falan değil!Herhalde Ela yengenin kızlar gecesinden bile daha kız kıza sayılırız şurada!"diye ofladı Can.

"Haklısın kardeşim!Bu ne lan!Kız yok, içki yok, gecelere akmak yok!"diye isyan etti Altay.

"İçki var ya işte."diye güldü Kerim.

"Ne içkisi abi!Dayadın bize biraları...Kendin içemeyince, onları bile içkiden sayıyorsun sen."diye şikayete devam etti basçımız.

"Eh, yanımıza şişme kadınlar da dizseydin bari,"Kızlar da var işte", derdin hiç olmazsa."diye sırıttı Can.

Kerim gerçekten de sevgilisinin kızlar gecesine gitmesiyle, evinde akıllı, uslu bir toplantı düzenlemişti.Son zamanda Can ve Altay'ın biraz abarttıkları sert içkileri bile veto etmişti.Yine de, sanırım hepimizin böyle bir geceye ihtiyacı vardı.Provalar haricinde, çoktandır dördümüz bir araya gelip, şöyle sessiz sakin bir ortamda baş başa takılmamıştık.Can ve Altay'ın mızıldanmaları da sadece Kerim'le dalga geçmek içindi.Bana gelince, yalandan şikayetler sıralamayacak kadar bu toplantıdan memnundum.Bugün yaşadığım hayal kırıklığından sonra arkadaşlarımla bir arada olmak ilaç gibi gelmişti.

Hayatımda ilk defa bir kızı randevuya davet etmiş ve sürpriiiz...reddedilmiştim.Mazeretinin gerçek olup olmadığı önemli değildi, gelmek isteseydi bir yolunu bulurdu elbet.Gerçi kız hakkında hiç bir şey bilmiyordum.Nereliydi, nasıl bir aileden geliyordu, neleri seviyor, nerelerde takılıyordu...Ve tabi şu erkek arkadaş meselesi vardı k,bugünkü konuşmamızda o konuyu ustalıkla geçiştirmişti.Ama en önemlisi karakteri hakkında hiçbir fikrim yoktu.Esprili ve kendinden emin gibi görünüyordu, fakat davetimden kaytarması daha çok bir kaçışa benziyordu.Çalıştığından bahsetmişti, ama ne iş yaptığını sorma fırsatım olmamıştı.Şakalaşarak öğretmen veya psikolog olduğunu söylemişti, ama bunu da açıklığa kavuşturmamıştı.Bendeki tek referansı Ela'nın yakın arkadaşı olmasıydı ve bu onu otomatik olarak gözümde güvenilir kılmıştı.Ve ben de oturup rahat bir buluşma ortamı organize etmek için uzun uzun kafa patlatmıştım.Piknik fikri aklıma yatınca, her şeyi en ince ayrıntısına kadar planlamıştım.Gideceğimiz mekanı önceden internette tespit edip, sonra gidip yerinde keşif yapmıştım.Piknik menüsü için iyi bir restorana danışıp, önceden haber vermek şartıyla, sepeti istediğim saatte hazırlayacaklarının garantisini almıştım.Ve bütün bu çabalarımın sonucunda tam anlamıyla atlatılınca, kendimi salak gibi hissetmiştim.Bana bir çok ilki yaşatan sevgili bayan psikologum ilk "hayır"ımı da böylece yaşatmış oldu.Şaka değildi, daha şimdiden bir çuval ilk birikmişti sayesinde.İlk defa bir kız dikkatimi çekmiş,ilk defa onunla rahat ve zevk alarak konuşmuştum.İlk defa birini öpmek için çıldırmış, ilk defa arkadaşlık teklif etmiştim.İlk defa buluşmak için hazırlık yapmış,ilk defa reddedilmiştim.Özetle, ilk defa heyecanlanmış, ilk defa umuda kapılmıştım.Ne yazık ki şimdilik sonuç sıfırdı, ama sadece şimdilik.Hemen vazgeçecek değildim.Ne de olsa bana arkadaşlık sözü vermişti.Tabi peşinden yana yakıla koşacak halim de yoktu, ama bir sonraki hamlemi, geri çevirme şansı bırakmadan, dikkatle planlamalıydım.Zaten aklımda bir fikir vardı.Ve bu sefer hiçbir şeyi rastlantılara bırakmayacaktım..Hodri meydan bayan çokbilmiş! Hedefi zorlaştırdıkça, bendeki azmi körüklediğini farkında değildi.Galiba gerçekten onu takıntı haline getirmiştim...