KARANLIKTAN ÇIK ! ("YÖRÜNGE" SERİSİ 2) (Tamamlandı)

OTUZ BİRİNCİ BÖLÜM

MERHABA GÜZEL ARKADAŞLARIM!HEPİNİZE HAYIRLI RAMAZANLAR DİLİYORUM!

BU AKŞAM BİR İLKİ GERÇEKLEŞTİRDİĞİMİ  PAYLAŞMAK İSTİYORUM SİZİNLE.;)İLK DEFA BİR BÖLÜMÜ SON ANDA YETİŞTİRDİM VE DOĞRU DÜZGÜN KONTROL EDEMEDEN YAYINA SOKTUM.;)  BU YÜZDEN HATALARIM VARSA AFFOLA.;)

VE BİR RİCAM DAHA OLACAK...LÜTFEN BENİMLE FİKİRLERİNİZİ PAYLAŞIN,OLUMLU VEYA OLUMSUZ...HİKAYENİN GİDİŞATI İLE İLGİLİ NE DÜŞÜNÜYORSUNUZ,BEKLENTİLERİNİZ NELER...GÖRÜŞLERİNİZ BENİM İÇİN ÇOK ÖNEMLİ VE ONLARI HER ZAMAN GÖZ ÖNÜNDE BULUNDURUYORUM.

YENİ ARKADAŞLAR,SES VERİN!SİZLERLE BİREBİR KONUŞMAKTAN ÇOK MUTLU OLACAĞIMI BİLMENİZİ İSTERİM.

KEYİFLİ OKUMALAR! SEVGİLER!  

                          OTUZ BİRİNCİ BÖLÜM

CEMİL

"O gece senden esaslı bir icraat bekliyoruz aşk böceği..."diye bıyık altından gülümsedi Can.

Kerim ve Altay hemen uyanamamıştı,ama ben anlamıştım.

"O gece olmaz Can'ikom.Amacın anlam ve ehemmiyetine gölge etmemek lazım.Ama daha sonra, dükkan senin."diye neşeyle sırıttım.

Can'ın villasının alt katındaki stüdyoda toplanmış,kısa bir provadan sonra vakfın açılışını konuşuyorduk.Bizim için çok önemli olacak o muazzam geceye sadece bir hafta kalmıştı.Bir çok sanatçının katılacağı muhteşem konserden sonra verilecek davette önemli miktarda bağış toplamayı umuyorduk.İşte bu yüzden Can'ın ima ettiği o "sahnede aşk itirafı"nın sırası değildi.Hem zaten o itirafı daha Mine'yle baş başayken bile yapamamıştım.

"Haa, o mesele..."diye güldü Kerim."Gerçekten o gece olmaz,ama ilk fırsatta kaçarın yok dostum, söz sözdür."

"Ohh,canıma değsin..."diye ellerini ovuşturdu Altay."En büyük aşk düşmanını da böylesine hevesli görmek varmış kaderde..."

"Senin kaderinde de bir şeyler var bu günlerde antiaşk odunu.Her an tutuşacak gibi görünüyorsun gözüme."diye altta kalmadım.

Gerçekten de son günlerde Altay'da bir başkalık vardı.Durgun ve düşünceliydi.Sık sık ortadaki konuşmalardan kopup,arpacık kumruları gibi derin düşüncelere dalıyordu.Bu işin altından bir kız çıkacağını kuvvetle tahmin ediyordum.

"Hadi ordan!"diye çemkirdi basçı."Sen kendine bak aşk kurbanı.Tamamen yanmışsın, bir tek küllerini savurmadığımız kaldı."

"Yanmak iyidir dostum."dedim aldırmazlıkla."Ben yanmazsam,sen yanmazsan,biz yanmazsak,nasıl çıkar karanlıklar aydınlığa..."diye Nazım'a atıf yaptım.

"Yağdı yağmur,çaktı şimşek.Sen de mi şair oldun be eşşoğlu eşşek."diye cevapladı Altay iyice bilenerek.

"Hop, hop...Ozan atışması yapacaksanız beni de katın..."diye atladı Can.

"Hey yavrum hey! Çoktandır yapmamıştık.Hadi başlayalım öyleyse!"diye mutlulukla söylendi Kerim.

Yıllardır ara sıra şakalaşarak böyle denemeler yapar,çok eğlenirdik.

Hevesle başladım:

"Altay,dedim sana, hiç bulaşmasan bana.

Evine dön ufaktan,o bildiğimiz ormana.

Ayıların arasında en büyük, inan sensin.

Postunu da giydin mi,tam tamına benzersin."

Altay'ın cevabı gecikmedi: