Όταν σε Γνώρισα (Old Version)

* 15ο Κεφάλαιο *

"Ευχαριστώ, αλλά δεν έπρεπε να μπλεχτείς"
"Έπρεπε"
"Δεν ήξερα ότι μπορείς να γίνεις έτσι... δυναμικός"
"Για την κοπέλα που θέλω μπορώ να κάνω τα πάντα" μου είπε και κοιταχτήκαμε έντονα στα μάτια.

Τ-τι λέει Θεέ μου?!..........

"Λοιπόν... θα μου χαρίσεις αυτό τον χορό ή ισχύει το ότι χορεύεις με άλλον?" με ρώτησε και ένιωσα την καρδιά μου να χτυπάει έντονα.

Γιατί νιώθω έτσι?... Τι μου συμβαίνει?...

Η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά. Τον κοίταξα στα μάτια και μετά κάτω ντροπαλά.

"Δεν έπρεπε να το ρωτήσω αυτό μετά από όλα όσα έγιναν... Συγγνώμη"
"Οχι, δεν είναι αυτό..." σήκωσα το βλέμμα μου και τον κοίταξα τη στιγμή που έβαλε πιο ήρεμα, γλυκανάλατα τραγούδια.

Τώρα βρήκε!!...

"Αλλά?" με ρώτησε.
"Τίποτα" χαμογέλασα ελαφρά για να μην τον κάνω να νιώσει άσχημα.
"Άρα... Θέλεις να χορέψουμε?" με ρώτησε ξανά διστακτικά.

Δεν μίλησα και απλά κούνησα το κεφάλι μου καταφατικά με ένα ακόμα απαλό χαμόγελο.

Έβαλε τα χέρια του γύρω από τη μέση μου.

Ω Θεέ μου......

Η καρδιά μου άρχισε πάλι να χτυπάει γρήγορα και χωρίς να το σκεφτώ, έβαλα τα δικά μου γύρω από τον σβέρκο του.

Ήμασταν πολύ κοντά.

Ντρεπόμουν να τον κοιτάξω στα μάτια από τόσο κοντά κι έτσι είχα το βλέμμα μου από δω και από 'κει.

Έπιασε απαλά το σαγόνι μου και με έκανε να τον κοιτάξω.

Τι κάνει, τι κάνει?!?!...

"Κοίταξε με" είπε κοιτάζοντας με βαθιά στα μάτια.
"Δεν ξέρεις πόσο καιρό ήθελα να σε κρατήσω έτσι"

Τ-τι είναι αυτά που λέει??....

Πανικοβλήθηκα.

"Δεν παίζω μαζί σου Νεφέλη. Νιώθω στ' αλήθεια πράγματα για σένα"

Είχα πλέον χαθεί στα μάτια του. Στο βλέμμα του. Στο άγγιγμα του.

"Δεν το πιστεύω ότι στα αλήθεια σε έχω στην αγκαλιά μου" συνέχισε και εξακολουθούσα να είμαι χαμένη στα μάτια του.
"Νεφέλη..." είπε και χάιδεψε το πρόσωπο μου.