Όταν σε Γνώρισα (Old Version)

* 19ο Κεφάλαιο *

"Εγώ σκέφτηκα να έρθω να σου μιλήσω πρώτα μπας και καταφέρω τίποτα, αλλά αφού βλέπω ότι δεν έχει νόημα μπορώ να το χειριστώ και αλλιώς!"
"Μπορεί να υπάρχει ένας τρόπος να την αφήσει ήσυχη. Αλλά μόνο ένας"
"Και ποιος είναι αυτός?"
"Να βγεις μαζί μου"

Με κοροϊδεύει έτσι? Πρέπει να με κοροϊδεύει!!! Δεν γίνεται να μιλάει σοβαρά!!...

"Γιατί με κοιτάς έτσι?" το ύφος του αλαζονικό.

Δεν μπορώ άλλο... Θέλω να τον σκοτώσω....

"Νεφέλη γιατί δεν μιλάς?" γέλασε όταν κατάλαβε την αναστάτωση μου.
"Καλά, ξέχνα το. Όπως είπα και πριν μπορώ να το χειριστώ και αλλιώς. Σ'ευχαριστώ για την ΠΟΛΎΤΙΜΗ βοήθεια σου" είπα ειρωνικά και τον κοίταξα με μίσος, λίγο πριν κάνω βήμα για να φύγω.
"Α όοχι... Δεν με κατάλαβες" είπε και με έπιασε από το μπράτσο για να με σταματήσει.

Ήταν από πίσω μου. Πλησίασε αρκετά κοντά και μπορούσα να νιώσω την αναπνοή του στο πρόσωπο μου.
"Αν δεν βγεις μαζί μου, τότε είναι που δεν θα την αφήσει ήσυχη" μίλησε λες και είχε τη δύναμη να κάνει τα πάντα.

Δεν γύρισα το κεφάλι μου και σκεφτόμουν μόνο ένα πράγμα. Πόσο πολύ ήθελα να τον χτυπήσω. Να τον χτυπήσω μια και καλή μπας και σταματούσε να φέρεται σαν κόπανος για την υπόλοιπη ζωή του.
"Όπως είπες και εσύ, έχω επιρροή πάνω τους. Ξέρεις τι θα γίνει αν του δώσω το πράσινο φως στο να μονοπολήσει τη φίλη σου την Ελεάννα?" ρώτησε με το ίδιο ύφος και γύρισα απότομα για να τον χτυπήσω όταν το κατάλαβε και σταμάτησε το χέρι μου.
"Ήρεμα Νεφέλη. Στο σχολείο βρίσκεσαι. Δεν θες να σε διώξουν, έτσι δεν είναι?"

Το βλέμμα του με αηδιάζει. Μιλάει λες και μπορεί να με κάνει ότι θέλει. Ε λοιπόν κάνει λάθος!!!

"Θα στο πω μία φορά και ελπίζω να το καταλάβεις. ΔΕΝ πρόκειται να βγω μαζί σου γιατί ΔΕΝ γουστάρω ούτε να σε βλέπω. Και αν νομίζεις ότι μπορείς να με εκβιάζεις για να παίρνεις αυτό που θες, κάνεις μεγάλο λάθος!! Δεν είμαι το παιχνιδάκι σου εγώ!! Το κατάλαβες ή θες να στο ζωγραφίσω?!!" φώναξα με μίσος.
"Μωρό μου μην αγχώνεσαι. Θα σου φερθώ καλά" συνέχισε σαν να είναι το αγόρι που τρέχουν όλες από πίσω του.
"Δεν είμαι το μωρό σου!!!!" φώναξα.
"Μη φωνάζεις, μας κοιτάνε"
"Αν δεν θες να φωνάζω άσε με να φύγω!" του είπα κοιτάζοντας τον νευριασμένα και άφησε το μπράτσο μου.
"Δεν σε κρατάω" είπε με το ίδιο αλαζονικό βλέμμα που δεν έλεγε να ξεκολλήσει από πάνω του και τον κοίταξα με μίσος λίγο πριν γυρίσω την πλάτη μου και φύγω.
"Έχεις λίγο καιρό μπροστά σου να αποφασίσεις Νεφέλη!" τον άκουσα να φωνάζει από μακριά και βγήκα στην αυλή.