Όταν σε Γνώρισα (Old Version)

* 65ο Κεφάλαιο * Τελευταίο

Τα λόγια του Αλέξη κατάφεραν να με πείσουν και να δεχτώ τη δουλειά στην εταιρεία του μπαμπά.

Ήταν επώδυνο να μαζέψω τα πράγματα μου από το σπίτι που μέναμε οι δυο μας. Να ετοιμάσω τη βαλίτσα μου ξέροντας ότι από δω και πέρα δεν θα κοιμάμαι πλάι του.

Οι πρώτες μέρες μακριά του ήταν δύσκολες.

Μου έλειπε πολύ η καθημερινότητα μαζί του και ήθελα να του μιλάω συνέχεια, όπως κι αυτός.

Σιγά σιγά προσαρμόστηκα στην καινούρια μου ζωή και μιλούσαμε λιγότερα συχνά, δηλαδή μια φορά τη μέρα, όχι εκατό όπως στην αρχή.

Το είχαμε συμφωνήσει και βλεπόμασταν μια φορά τον μήνα από κοντά.

Μπορεί να ερχόταν αυτός για να δει τον μπαμπά και τον αδερφό του, ή μπορεί να πήγαινα εγώ για να δω την αλητοπαρέα μου.

Με τη δουλειά μου ήμουν απίστευτα ικανοποιημένη και ευχαριστημένη κι ας μου έλειπαν τα παιδιά.

Ήταν ωραία που δούλευα με τον μπαμπά, γιατί αυτό μας έφερε πιο κοντά.

Και έβλεπα και τη μαμά συνέχεια όπως πριν φύγω Θεσσαλονίκη, γιατί έμενα και πάλι μαζί τους.

Αυτή η αλλαγή στη ζωή μου έφερε καλά, αλλά και κακά.

Μπορεί να έβλεπα τους γονείς μου, να είχα τη δουλειά μου, αλλά δεν είχα τον Αλέξη και τους φίλους μου.

Όμως δεν ανησυχούσα γιατί ήξερα ότι με τα παιδιά δεν θα χωρίζαμε ποτέ.

Όπως και με τον Αλέξη.

~Οκτώ χρόνια μετά~

18 Αυγούστου

"Άντε βρε αγάπη μου, θα αργήσουμε και θα φωνάζει η νύφη"
"Δεν μπορώ να κουμπώσω το φόρεμα, έλα να βοηθήσεις!" του φώναξα από το δωμάτιο.

Ήρθε μέσα και με κοίταξε με αυτό το χαμόγελο του που ακόμα δεν έχει σταματήσει να με τρελαίνει.

"Έλα, κούμπωσε με" του χαμογέλασα και γύρισα την πλάτη μου.

Ένιωσα το απαλό άγγιγμα του και την αναπνοή του στον σβέρκο μου.
"Δεν ξέρεις πόσο σου πάει αυτό το φόρεμα" η φωνή του αισθησιακή κοντά μου.
"Αλέξη σου είπα να κουμπώσεις, όχι να ξεκουμπώσεις" γέλασα και ένιωσα τα χέρια του στη μέση μου.

Με γύρισε απότομα προς το μέρος του και με έκανε να ακουμπήσω την πλάτη μου στη ντουλάπα.

Άρχισε να με φιλάει στον λαιμό, όμως δεν τον άφησα για πολύ.
"Εσύ έλεγες ότι θα φωνάζει η νύφη!"
"Ασ'την να φωνάζει"
"Εγώ θα τα ακούσω! Έλα σταμάτα, θα χαλάσεις το κοστούμι σου" είπα γελώντας και τον απομάκρυνα από πάνω μου.