* 41ο Κεφάλαιο *

2.5K 210 23
                                    

"Σου δίνω μια τελευταία ευκαιρία να μου πεις... Έγινε κάτι όσο έλειπες?..."
"Για ποιο πράγμα μιλάς?"
"Δεν ξέρεις...." είπε ειρωνικά.
"Δεν είχες σκοπό να μου το πεις, έτσι?... Αν δεν το μάθαινα θα με φλόμωνες στα ψέματα!!"
"Θα μου πεις για ποιο πράγμα μιλάς?"

"Μίλησα με τον πρώην γκόμενο σου" είπε απότομα και τα 'χασα.

Εκείνη τη στιγμή είδα το κινητό μου πάνω στο κρεβάτι.
"Σήκωσες το τηλέφωνο μου?" η φωνή μου θυμωμένη αλλά ήρεμη.
"Αυτό είναι το θέμα μας τώρα??"

Δεν το πιστεύω......

"Ήθελε να σου μιλήσει. Μάλλον δεν χάρηκε και πολύ που άκουσε εμένα. Μου είπε ότι ήθελε να συζητήσετε για αυτό που έγινε όταν βρεθήκατε" είπε την τελευταία λέξη απότομα και θυμωμένα.

"Αλέξη---" πήγα να μιλήσω αλλά δεν πρόλαβα, αφού με διέκοψε.
"Θα μου πεις τι έγινε μεταξύ σας όσο έλειπες.... ή να ρωτήσω τον πρώην σου?!..."

Φαινόταν πολύ θυμωμένος και δεν είχε ακούσει καν τη δική μου πλευρά σε όλο αυτό.

Τόσο με εμπιστεύεται?.....

"Αν με αφήσεις να μιλήσω, ναι!!" φώναξα κι εγώ πλέον τσαντισμένη.

Με κοιτούσε έντονα στα μάτια σαν να περίμενε εξηγήσεις.

Λες κι εγώ φταίω που ο άλλος ο βλάκας με σταμάτησε εκείνη τη μέρα για να μου μιλήσει!!

"Την πρώτη μέρα της σχολής, όταν γυρνούσα σπίτι με το αστικό μαζί με τα κορίτσια... πέτυχα τον Σωτήρη. Δεν πίστευα ότι τον έβλεπα, ούτε κι αυτός. Στην επόμενη στάση κατέβηκα και άρχισα να περπατάω γρήγορα, αλλά με φώναξε. Δεν φταίω εγώ Αλέξη, δεν του έδωσα το δικαίωμα να με πλησιάσει, αλήθεια!!"
"Παρακάτω" μίλησε απότομα.
"Με ρώτησε πώς περνάω, καταλαβαίνεις το θράσος του?!! Εγώ δεν του έδωσα καν σημασία και πήγα να φύγω, αλλά με σταμάτησε. Και μετά μου ζήτησε συγγνώμη για το πώς μου φέρθηκε τότε. Συγγνώμη, ακούς?!" είπα αναστατωμένα.
"Και να φανταστώ εσύ τον συγχώρεσες"
"...Αλέξη δεν με νοιάζει πια ο Σωτήρης. Είναι παρελθόν. Τώρα είμαι μαζί σου και είμαστε καλά. Γιατί θες να τα χαλάσεις όλα για μια ιστορία που έχει τελειώσει εδώ και δύο χρόνια??"
"Έχει όντως τελειώσει?..."

Με πλήγωνε ο τρόπος που μου μιλούσε. Δεν μου έδειχνε εμπιστοσύνη και αυτό με σκότωνε. Δεν με πίστευε. Μιλούσε σαν να μην ήξερε τι νιώθω για αυτόν.

Όταν σε Γνώρισα (Old Version) Where stories live. Discover now