2 6

39.9K 4.5K 516
                                    

"Thank you Nami belanja makan" ucapku sambil menghirup titisan akhir milo ais di dalam cawan.

"Member member no hal ah" Ujar Nazmi. Ceh memang ah no hal duit bapak kau banyak.

"Dahhh jom gerak balik aku nak tidur" hm olahragawan sorang ni dah mula mengeliat.

"Ek eleh lepas ni cuti sekolah panjang en. Kau tidurlah puas-puas" Ed menyepak kerusi Ariyan. Ganas juga Ed ni walaupun tak bersukan.

"Cakap pasal cuti. Korang dah pack barang? Kita gerak Isnin ni tau"

"Hah barang? Gerak mana Isnin ni?" Aku tidak dapat menangkap apa yang Nazmi katakan. Diorang ada sorok apa-apa dari aku ke?

"Turkey lah deyy. Haritu kan dah bincang"

Damn it. Aku terlupa pasal tu.

"Apahal dengan muka beruang tercekik sudu kau tu?" Lee nampak prihatin. Nampak jelah tapi lebih kepada menganjing sebenarnya.

"Jangan cakap kau tak buat passport lagi?" Ed menyampuk.

"Eish taklah. Passport aku boleh guna untuk empat tahun lagi."

"Dah tu?"

"Aku..tak bagitau alang aku lagi"

Alkisahnya, aku ada video call mak aku haritu.

"Ye Shah, penyakit apa tiba-tiba call mama ni? Nak berapa ratus?"

"Bukanlah maaa. Shah rindu itu yang call tu"

"September ni Inshaallah mama dengan ayah balik. Sekolah macam mana? Okay?"

"Okay...lah kot. Hm mama! Minggu depan kawan ajak Shah pergi oversea"

"Kawan ke sugardaddy?" Mama merenung aku curiga.

"Kawanlah ma. Nak Shah bawak jumpa ke?" Mama cuma tergelak melihat muka tak puas hati aku.

"Oversea nak pergi mana?"

"Turkey"

"Ada orang tua?"

"Lapan belas tahun boleh consider tua tak ma?" Aku teringat pada Thaqid.

"Make sure nanti dia call mama"

"Okay ma! Kira bolehlah ni?" Aku makin teruja. Nak berbincang dengan mama memang senang. Aku pergi Singapore dengan kawan masa form one dulu pun dia tak kesah.

"Boleh. Tapi alang call mama semalam. Dia mintak izin nak bawak korang pergi bercuti kat Cameron. Jadi Shah mintaklah izin alang"

"Ehh kenapa nak kena mintak dia pulak?"

"Yelah alang punya semangat aturkan percutian korang, tiba-tiba Shah tak nak ikut? Tak kecewa ke dia?"

Dan, itulah masalah aku sekarang. Nak kena mintak izin Alang aku. Sejujurnya, aku langsung tak kesah Alang nak kecewa tonggeng bontot ke apa bila aku cakap aku tak nak ikut. Yang aku risaunya, Alang marah.

Alang, orang paling garang dalam family. Ayah pun tak garang macam tu.

* * * * *
Aku menatang dulang berisi cookies dan secawan kopi ke ruang tamu penuh berhati-hati. Abang Airil yang turut berada di dapur sebentar tadi, mengekori aku dari belakang.

"Hai Alang" Aku menegur Alang yang sedap berbaring atas sofa. Alang cuma mengangkat keningnya yang tak on fleek untuk membalas teguran aku.

"Ni ha.. Shah ada buatkan Alang coffee caramel latte. Ha..ha.." Duh tenang Shah tenang kau kenapa hidang kopi pun nervous?

LanetsWhere stories live. Discover now