Sweetest Innocence (Billionaire Bachelor Series 4)

Innocence 32

Naalimpungatan siya nang maramdamang may mabining humahaplos sa mukha niya. Umangat ang kanyang mukha at agad nag-unahan sa pagtulo ang luha sa kanyang pisngi nang mabungaran ang nakangiting si Tristan.

"I-you're awake! Oh God!"

"Hi Love!" His voice still seemed so unfamiliar to her. Namiss niya ito. Sobra. Niyakap niya ito ng pagkahigpit-higpit bago pinindot ang button na malapit sa kama nito. Nag-uunahang pumasok ang doktor at nurses at agad chineck-up ito. She was just standing in the corner of the room with tears still falling from her eyes. Napakasaya niya at bumalik na si Tristan. Akala niya matatagalan pa ang pagbabalik nito. He really is a strong man. Alam niyang hindi siya nito bibiguin.

"You're very much fine now, Mr.  Salvatierra. You just need some rest. Your wound is still fresh. Bawal sayo ang mapwersa." Anang doktor bago siya binalingan ng tingin at nginitian. She smiled back and made her way towards Tristan who's now in a not so good mood. Kunot na kunot kasi ang noo nito habang sinusundan ng tingin ang doktor na kalalabas lang.

"Do you know him?" Marahas na tanong nito na ikinabigla niya.

"Sino?" Kunot-noong saad niya.

"That doctor."

"Oh! He's your doctor,Tris. Of course, I know him. Bakit?"

"He likes you."

Natawa siya at inihilig ang pisngi malapit sa mukha nito. They're so near and she's loving it. Malaya niyang napagmamasdan ang napakagwapo nitong mukha at ang napakaganda nitong mga mata. Sana nga makuha ng baby nila ang magaganda at inosente nitong mga mata.

"Are you jealous?"

"Tss. You're mine already. Hindi ka pwedeng magkagusto sa iba." Nakaigting ang panga na sagot nito.

"Really? But he's handsome and tall too. And of course, a doctor! He's perfect. Well, to be a boyfriend or even more." She teased him. His browse creased as he stared at her. He tried to sit up but she saw him winced. Inalalayan niya itong maupo at hindi pinansin ang mainit nitong mga titig. She's worried he'll bled. Masyado pa talagang sariwa ang mga sugat nito. At siguradong magdudugo na talaga iyon kung patuloy nitong paiiralin ang matigas nitong ulo.

"So, you like him?" His voice was just too harsh. Napansin niya pa ang pagdaan ng sakit at lungkot sa mga mata nito. "You can't like him, Katarina! I'm in love with you! Do you hear me, Love? I'm in love with you!" Anito sa malakas na tinig.

Kumurba ang malaking ngiti sa kanyang labi. Hinawakan niya ang kamay nito at dinala sa impis pa niyang tiyan.

"Narinig kita, Tristan. Loud and clear. Alam kong alam mo na mahal na mahal din kita. Matagal na. At sana nga maramdaman na ng baby natin ang pagmamahal na sinasabi mo." Naiiyak na saad niya habang nakatitig sa mukha nitong puno ng pagkalito. Umawang ang labi nito habang pabalik-balik ang tingin sa kanyang mukha at sa kamay nitong nasa ibabaw parin ng kanyang tiyan.

"A-anong ibig mong sabihin, Love?"

Tinaasan niya ito ng kilay. She's just weighing his reactions. His face is now full of wonder, awe and amazement. Hinaplos nito ang kanyang tiyan habang masuyo siyang tinititigan.

"You-you're pregnant?" He asked barely in a whisper.

Tumango siya at binigyan ito ng malaking ngiti.

"Yes, daddy Tristan."

Wide-eyed, mouth hanged open, his face paled. He cursed out loud as he touched her face. His expression is so comical and priceless.

"Damn! You're pregnant! I'm gonna be a daddy! Fucking shit!"

Natatawang tinampal niya ang bunganga nito.