Sweetest Innocence (Billionaire Bachelor Series 4)

Innocence 36

She's happily chatting to an older man when two of her bodyguards suddenly lay lifeless in the warm pavement. Napatili siya kasunod ng ilang putukan. Tarantang hinila niya papasok ng condo building ang matandang kasama niya ngunit halos panawan siya ng ulirat nang siya itong malakas niyang hinila patungo sa ibang direction. She panicked. Fear started to build inside of her.

"Sa-saan mo ako dadalhin?! Bitawan mo ako!" Nangingilid na ang luha sa kanyang mga mata nang mapagtantong nasa panganib ang buhay niya.

Binuhat siya nito na ikinalaki ng mga mata niya. How can an old man carry someone like her? No! Is this a trap? She tried to struggle but he's way stronger than her.

"Put me down! Please!" Pinagkakalmot niya ito ngunit halos matulig siya nang dumapo ang palad nito sa pisngi niya. Napahikbi siya.

"Masyado ka kasing malikot my beautiful Katarina. Tumahimik ka nalang diyan kung ayaw mong masaktan." Anang matanda sa sobrang pamilyar na boses. She paled upon realizing who her abductor is. Napailing-iling siya habang umiiyak.

"Pa-paano?"

"I'm way smarter than that piece of shit, Katarina. You think Salvatierra can win against me?! Fuck! He won't!" Tumawa ito habang nanlilisik ang mga matang nakatitig sa kanya. Kinaladkad siya nito papasok sa isang SUV kung saan napapalibutan ng mga armadong kalalakihan. Nagpalinga-linga siya at napansin niya ang pagsunod ng ilan pa nilang tauhan ngunit alam niyang hindi na siya ng mga ito maaabutan. Tahimik na napahikbi siya sa sulok ng sasakyan habang nasa tabi niya ito at nakatitig lang sa kanya. Nakangisi ito habang dahan-dahang hinubad ang pandisguise nito. Slowly, she saw Brandon's face. She saw death on his face. He's way dangerous now.

"Miss me my beautiful Katarina?"

"No!" Aniya sa matigas na boses. Marahas na pinahid niya ang luha sa kanyang pisngi. There's no use being a damsel in distress now. Kailangan niyang maging matatag para sa kaligtasan niya at ng baby niya.

"Bakit ko mamimiss ang isang gaya mo na may halang na kaluluwa, Brandon?!" Asik niya sa malakas na boses.

His sidelips quirked up. He inched closer. Lalo siyang sumiksik sa sulok ng sasakyan. He touched her face. Tinampal niya ang kamay nito.

"Huwag mo akong hawakan! Demonyo ka!"

"Come on, Katarina! Magugustuhan mo kapag ako na ang humawak sayo." Humalakhak ito bago dumistansya sa kanya.

Binaling niya ang tingin sa labas ng sasakyan. Pulos kakahuyan na ang tinatahak nila. Pinilit niyang tinandaan ang mga dinaanan nila kahit nahihirapan siya. She's not that good in direction. Yun ang kahinaan niya.

"Asan tayo?"

"The less you know, the better, Katarina."

Tinitigan niya ito ng masakit. Ngumiti lang ito sa kanya at hindi pinansin ang galit na nakabadya sa mukha niya. Huminto ang sasakyan sa harap ng isang bungalow-type na bahay. It's such a beautiful house. Malas lang dahil isang demonyo ang nagmamay-ari niyon. Bumukas ang pinto sa gawi niya. Inalalayan siya ng isang lalaki ngunit napaatras ito nang bigyan niya ito ng nakakamatay na tingin. Dahan-dahang bumaba siya kahit nangangatog ang tuhog niya dahil sa panibagong kaba na nagsimulang sumibol sa puso niya. She smiled painfully as she stared at the dark sky.

Tristan... She whispered his name on the wind hoping that it will reached him.

Ilang mura ang pinakawalan niya nang makatanggap ng tawag na nakuha ni Brandon si Katarina. He's terrified as fuck knowing that she won't be safe as the time goes by. He tried to track her cellphone but he can't.

"What the hell happened?! Paanong nakapuslit ang putang-inang Brandon sa paningin niyo?!" Salubong niya sa mga tauhan niya. Some are wounded and three of his men died.