14.bölüm

148K 5.3K 759
                                    

Gelen yoğun ilaç kokusuyla gözleri mi açtım. Kendimi çok yorgun ve halsiz hissediyordum. Odaya göz attığımda Ayla'yı gördüm, koltukta oturmuş telefonla ilgileniyordu. Uyandığı mı fark etmemişti daha, vücudumda kesilen yerler sızlıyordu, ellerime sargıyla sarılmıştı. En çok kesilen yerler çıplak ellerimdi galiba. Oturmak için birden hareket edince sırtımda ki ağrıyla inlemiştim. Anlaşılan sırtımda da kesikler vardı. Sesimi duyan Ayla hemen yanıma gelmişti.
Ayla, " Azze iyimisin canım ağrın varmı, korkuttun bizi"
Ayla'nın gözlerine baktığımda endişelendiğini ve korktuğunu görüyordum. Gözleri kızarmıştı anlaşılan bütün gece uyumamıştı.

" İyiyim Ayla kesilen yerler biraz sızlıyor."
Ayla, " Ben doktoru çağırayım canım ağrı kesici verir belki"
Başımı sallayıp tebessüm edince Ayla hemen odadan çıkıp gitmişti.
Asaf burada değil gelmemişti demek ki neden gelip gelmediğini düşünüyorum ki burada olup olmaması benim için önemli miydi.
Kapının açılmasıyla düşüncelerden sıyrılıp gelen kişiye baktım. Hale gülümseyip yanıma geldi. Yatağın kenarına oturup elimi tutmaya çalıştı, sargılı olduğunu fark edince elini geri çekip yüzüme baktı.
Hale, " Nasılsın Azze kendini nasıl hissediyorsun"
" İyiyim Hale teşekkür ederim"
" Ben seni birden öyle görünce çok korktum ne yapacağımı şaşırdım"
Kapının tekrar açılmasıyla Hale'ye cevap verememiştim.
Odaya Ayla ve doktor girince Asaf'ın da girmesiyle biraz şaşırdım. Gitmemişmiydi. Yanıma gelip gelip alnımı küçük bir öpücük kondurup
Doktorun muayene etmesi için geri çekilmişti.

Doktor işini bitirene kadar Asaf bir an bile gözünü benden ayırmamıştı. Doğru alnımı öpünce bende biraz şaşırmıştım. Doktor çıkacağımı söylemiş ağrım için birkaç ağrı kesici vermişti. Sargılar için hastaneye gelmemizi söylemiş ama Asaf bunu evde yapacağını söyleyince doktor tamam demişti.
Şimdi evde salonda oturmuş ellerime bakıyordum. Doktor bir haftaya kadar geçeceğini söylemişti. Bir iki yer hariç diğer yerler çok derin değildi.

Bütün çocuklar buradaydı. Banu dışında  acaba Banu şimdi nerdeydi.
Kıskançlık yüzünden beni itmişti. Bu kadar çok mu seviyordu Asaf'ı.
Asaf karşımda ki koltuğa geçip oturdu. Yüzüme bakıp
" Banu mu seni itti yoksa kazamıydı Azze"
Yüzünde hiçbir duygu belirtisi olmadan bunu soruyordu.
Soğuk bakışları her seferinde üşütüyordu beni.
Bu soruyu ne için soruyordu peki, Banu'yu cezalandırmak için mi yoksa onun masum olduğunu öğrenip yanına gitmek için mi?

" Kaza değildi bilerek yaptı. Senin yüzünden Asaf"
Asaf kaşlarını çatıp bana baktı. Evet onun yüzünden olmuştu. Burada Banu'yu savunmuyorum ama herşeyin başlangıcı oydu.
Asaf, " Ne demek benim yüzümden ne saçmalıyorsun Azze"
Sert sesi kızgın bakışları beni hedef alırken yerimde dikleşip
" Evet senin yüzünden seni benden kıskandığı için beni itti. Banu'yu savunmuyorum tabiki ama burada ki tek suçlu o değil. Aranızda ne var bilmiyorum beni de ilgilendirmiyor ama böyle bir şey tekrar ederse bu sefer bu kadar sakin kalmam kadınlarını benden uzak tut bir daha ki sefere zarar gören tek kişi ben olmam.

Sözümü bitirip hızla ayağa kalktım odama çıkmak için yürüdüğümde arkamda bir boğayı andıran bir Asaf bıraktım. Hızla merdivenleri çıkıp odama girdim ağrım olduğu için ağrı kesici aldım tam yatağa geçeceğim sırada kapı sert bir şekilde duvara çarptı. Asaf hızla içeri girip koluma yapıştı. Beni hızla kendine çekip bedeni mi bedenine yapıştırdı. Yüzüme haykırıp " Bir daha herkesin içinde benimle o ses tonuyla konuşursan o dilini keserim Azze eğer karım görevini yerine getirse bende başka kadınları etrafımda dolaştırmam"
Beni hızla itip geldiği gibi odadan çıktı.

Yeterince yara izim yokmuş gibi bir de sıktığı kolum moraracaktı. Ne yani bütün suç benim miydi?
Görevim dediği şey onunla olmamı mı istiyordu. Aramızda hiç bir bağ yokken bunu benden nasıl bekler. Yorgunluktan artık ayakta duramayacağımı fark ederek yatağıma girdim. Aklıma babam gelince gözümden akan yaşlar yastığı mı ıslatıyordu. Keşke şuan yanımda olsaydı. Bizim hayalimiz buradan gidip kendimize sakin ve huzurlu bir hayat kurmaktı. Ben sevdiğim adamla evlenip mutlu bir hayat yaşamayı hayal ediyordum. Ama şimdi içinde bulunduğum durum bunların hiç birini yapamayacağı mı gösteriyordu.
Sevmediğim bir adamla evliyim ve içinden çıkıp kurtulmak istediğim karanlık hayatın içindeyim artık.

ASAF-I AZZE TUTKUSU  Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin