Yatağımda oturmuş pencereden karanlığı içine çeken şafağın ışıklarıyla aydınlanan dünyayı izliyordum. Bütün gece uyumamış Asaf'ı beklemiştim, ne ben onu aradım nede o beni.
Korktum aramaktan telefonu açmaz diye, eğer açmazsa buna daha çok üzülürüm diye cesaret edemedim aramaya. Bana kızmaması gerekiyordu aslında neden bu kadar tepki verdi anlayamıyorum. Tamam benim yanımda konuştular Eva'yı aradılar ama o zaman anlatamazdım.
Bu hata değil, gecikmiş bir konuşmaydı sadece, doğru zamanı bekledim ve anlattım.
Asaf'ın da bunu anlaması gerek, gelen araba sesiyle hızla yataktan kalkıp pencereye doğru yürüdüm. Dışarıya baktığımda arabadan inen Asaf'ı görmemle kalp atışlarım hızlandı. Sert adımlarla eve doğru yürüdüğünde bende odamda sağa sola dönmeye başladım. Duyduğum adım sesleri ile yatağın başında durup onu beklemeye başladım. Kapı kolunun yavaşça aşağıya inmesi ile kapıyı yavaşça açtı. Uyuduğumu düşündüğü için sessiz hareket ediyordu. Bu içimde kelebeklerin uçmasını sağladı, bana değer vermesi içimde tarifsiz bir mutluluk yaratıyordu. Odaya attığı adımla hala uyanık olduğu mu görünce gözlerinde hafif bir şaşkınlık geçtiğini gördüm. Onun dağılmış ifadesine bakarken Asaf odaya girip kapıyı kapatıp karşımda durdu.
İkimizde sessiz bir şekilde birbirimizin gözlerine bakıyorduk. Benim yorgun gözlerim onun yorgun gözlerine onun yorgun gözleri de benimkilere dalmıştı. Ne kadar süre böyle bekledik bilemiyorum.
Asaf bana doğru attığı her adımda bende bir adım geriye gidiyordum.
Asaf," sen benim imtihanım mısın kadın, benim karanlığıma ışık olan tek kadın,herşeyi bana yaptıracak bilecek tek varlık. "
Duvara çarpan sırtım ile gidecek yerimin kalmadığı bilip yerimde durdum. Asaf beni duvar ve kendisi arasında sıkıştırıp nefesini yüzüme öfledi. Onun kokusu ve teninde hissettiğim sıcaklığıyla yutkunup derin kuyuları andıran gözlerine baktım.
" Senin dünyanın merkezindeyim yani öyle mi "
Asaf kendini bana bastırıp kulağıma fısıldadı.
Asaf," Evet, öylesin bu senin için ne kadar tehlikeli biliyorsun değil mi "
Dağılan düşüncelerimi toparlayıp ellerimi sert göğsüne yaslayıp başımı boynuna gömdüm.
" biliyorum, sen varsın bunun için kimseden korkum olmaz. "
Asaf'ın sıcak nefesini boynuma çarparken elleri de rahat durmuyordu.
Asaf," Bir daha benden sakın bir şey saklama, hele ki bu seninle ilgili ise"
" Doğru zamanı bekledim sadece "
Asaf," biliyorum güzelim şimdi bana söz ver bir daha gizli saklı bir şey olmayacak "
Şafağın sökmesiyle onun güzel yüzünü daha net görebiliyorum. Alev almış gözlerle bana bakan gözlerine bakıp " Söz " dedim.
Bakışları dudaklarım ve gözlerim arsında gidip geliyordu.
" Bana kızmadın değil mi "
Asaf," kızdım. "
Dudaklarımı dişleyip başımı dik tutup
" Asaf kimse bilmiyor "
Asaf," Bilmeyecek zaten. Bunun senin için ne kadar tehlikeli olduğunu biliyorsun değil mi Eva meselesi artık tamamen kapandı. "
" Ama iş.... "
Asaf," Ben hallederim."
" Biraz geri gidermisin nefes alamıyorum. "
Asaf'ın yüzünde oluşan ukala gülümseme ile hiç de iyi şeyler düşünmediğini anladım.
Yüzüme dokunan parmakları ile vücut ısım daha da yükselmiş kalp atışlarım hızlanmıştı.
Asaf," Cezan var güzelim. "
Şaşkın bir şekilde
" Ne cezası Asaf ne yaptım ki "
Asaf'ın rahat durmayan elleri vücudumun her yerindeydi.
Asaf," benden bir daha bir şey gizlememen için güzelim "
" Nedenini anlattım ama "
Asaf, " Evet anlattın, seni anlıyorum ama yine de cezanı alacaksın güzelim uyarı niyetine "
" Pis öküz, cezaymış, ben sana ceza veriyormuyum. "
Asaf," Kocaya öküz denmez güzelim, senden gelecek her cezaya razıyım. "
" Pis adam bırak beni. "
Asaf gömleğinin düğmelerini açmaya başlayınca beni sıkıştırdığı yerden çıkmak için onu itmeye çalıştım ma sadece çalıştım çünkü yerinde bile kıpırdamadı.
Asaf," Bence ikimizin de mutlu olacağı bir ceza olacak bu güzelim "
" Hadi ya daha çok kendimi memnun edicem demiyordu. "
Asaf," Sen daha çok zevk alacaksın. "
" Peki zevk alacaksam ceza bunun neresinde Hulk'cum. "
Asaf," Hay Hulk'cun seni.... "
" Çok ayıp Asaf ya. "
