Mutlu olmak, sevilmek, aşık olmak bundan daha güzel duygular varmıydı acaba.
Ben şuan dünyanın en mutlu insanıydım. Özellikle yanımda oturan ve heyecanla arabayı süren adamın mutluluğu ve neşesi beni daha çok sevindiyor, mutlu ediyordu.
Asaf'a, ne kadar ısrar etsemde hastaneye gitmek için inat etmiş, hemen bebeği görmek istemişti.
" Çocuklar eve gelecek şimdi biz evde değiliz, çok ayıp olacak hayatım."
Asaf," Onlar hergün bizim evimizdeler zaten güzelim, ayıp falan olmaz olursada umrumda değil. Şuan tek istediğim bebeğimizi görmek."
" Bebek kaçmıyor aşk, korkmana gerek yok. "
Asaf, kaşlarını çatarak bana bakıp tekrar yola odaklandı. Başını olumsuz anlamda sallayıp dudaklarını birbirine bastırdı.
Hep gülümsemek istiyordu. Ne kadar gizlemeye çalışsada bunu başaramıyordu. Sessiz bir ıslık çalarak bana bakıp göz kırptı.
Ah bu inanılmaz bir şeydi. Bu adam haddinden fazla çekiciydi.
Hastaneye geldiğimizde Asaf, beni kolunun altına alıp saçlarıma öpücük bıraktıktan sonra ilerlemeye başladık.
Hastaneyi önceden aradığı için doktor bizi bekliyordu. Tam kapıyı çalacakken Asaf, kapıyı açıp direk odaya girdik. Gözlerimi kısarak ona baktığımda, tek kaşını kaldırıp oda bana baktı. Bu adam iflah olmazdı.
Doktorun boğaz temizleme sesiyle yönümüzü doktara çevirdik.
Doktor," Hoşgeldiniz Asaf Bey, ben doktorunuz Sevil. "
Bu kadın beni görmezden mi geliyordu.?
Asaf, bula bula genç bir bayan doktor mu bulmuştu.
Asaf'a kötü kötü baktıktan sonra aynı bakışlarla doktora da baktım.
" Hoşbulduk Sevil hanım. "
Soğuk bir şekilde cevap verdiğimde doktorun gösterdiği yere oturduk.
Güzelde değildi aslında, yani boyu falan yerindeydi, yüzüde fena değildi ama güzel değildi işte...
Asaf, yanıma oturup beni göğsüne çekerek kulağıma fısıldadı.
Asaf," Sakin ol güzelim, şu bakışlarını düzelt kadını öldürecekmiş gibi bakıyorsun. "
Doktor," Asaf Beyin anlattığına göre ilk hamileliğiniz, önce testlerinizi yapalım sonra da ultrasona geçelim."
" Evet ilk bebeğimiz bunun için çok heyecanlıyız ve adım Azze, Azze Demirkan."
Soyadımı bastırarak söyleyip soğuk bakışlarla kadına baktığımda kadın gözlerini kaçırıp işlemler için yerinden kalktı.
Asaf'a baktığımda dudağının kenarı yukarı doğru kıvrılmış yoğun gözlerle bana bakıyordu.
Kıskandığımı falan mı düşüyordu tabi ki kıskanmamıştım. Yani azıcık olmuş olabilirim.
Doktor test için kanımı aldıktan sonra ultrason için yerime uzandım. Asaf, hemen yanıma gelip elimi sıkıca tuttu.
Karnımı açtığımda doktor jeli döküp aleti karnımın üzerinden hareket ettirmeye başladı.
Asaf, çatık kaşlarla ekrana bakıp gözlerini kısarak birşeyler bulmaya çalışıyor gibiydi.
Asaf," Hep siyah bu bebeğim nerde."
Doktor gülümseyip ekranda küçük bir noktayı gösterdi.
Doktor," İşte bebekleriniz burda, altı haftalıklar şuan, gayet iyi görünüyorlar bide kan değerlerinize bakalım."
İkimizde gözlerimizi kısıp küçük noktaya bakmaya çalışırken doktorun ne söylediğini bir kaç saniye sonra anladık.
" Bebekler mi dediniz. "
Doktor," Evet, tebrik ederim ikizleriniz olacak Azze hanım."
Şaşkınlıkla Asaf'a baktığımda ekranda olan bakışları beni buldu.
Kaşlarını kaldırıp göğsünü kabartarak karnımı gösterdi. Benim eserim der gibi edepsiz adam ne olacak.
Asaf, alnıma dudaklarını bastırıp uzun bir öpücük bıraktı. Gözlerimi kapattığımdan göz yaşlarım akarak saçlarıma karıştı.
Doktor bebeklerimizin ilk resmini bize uzattığında titreyen ellerimle alıp dikkatlice resme baktım.
Doktor, karnımı temizlemem için kağıt havlu uzattığında Asaf, benden önce davranıp elinden aldı.
Doktor bizi yalnız bıraktığında Asaf, yavaşça karnımı silmeye başladı. Gözlerini karnımdan bir saniye bile ayırmadan dünyanın en önemli işini yapıyormuş gibi karnımı temizledikten sonra iki öpücük bırakıp eliyle karnımı okşamaya başladı.
Asaf," Bebeklerim, duydun değil mi Azzem iki tane bebeğimiz olacak. "
" Evet sevgilim bebeklerimiz olacak."
Asaf," İyi olduğumu biliyordum ama bu kadar da iyi olup böyle güzel bir atış yapacağımı tahmin etmemiştim."
" Asaf,! sen... sen çok edepsiz bir adamsın. "
Asaf'ın koluna hafifçe vurup yerimden doğruldum.
Asaf, gülümseyip karnımı örtü, yerimden kalktığımda Asaf, fotoğrafı elimden alıp dikkatlice baktı.
Asaf," Hiçbir şey belli olmuyor güzelim, nerdeler bunlar. "
" Fasulye kadar daha onlar sevgilim, biraz büyüdüklerinde net bir şekilde belli olurlar. "
Asaf," Fotoğraf şimdilik bende kalsın olur mu güzelim. "
Nasıl hayır denilirki sana aşk, sen böyle güzel bakınca, elindeki resme aşkla bakınca nasıl hayır derim ki sana, benim güzel adamım sen çok güzel bir baba olacaksın.
" Kalsın sevgilim arada bana da göstermen şartıyla. "
