19.bölüm

146K 5.8K 387
                                    

Karşımda bana içtenlikle gülümseyen arkadaşıma birkez daha sarıldım. Benim en değerli arkadaşım, dostumdu. Bir gün babasıyla birlikte seda hanımın evine gelince tanışmıştık. Lise yıllarında iken. Arkadaş canlısı biri değildi. Çevresinde ki insanlarla pek ilgilenmezdi. Aslında biraz haklı da sayılırdı herkes onu Mehmet monanın kızı olduğu için tanımak ve arkadaşlık kurmak istiyordu. Daha sonra ki karşılaşmamız dışarda olmuştu. Etrafındaki korumalardan sıkıldığı için kaçmaya çalışıyordu. Bende ona yardım edince bütün gün birlikte gezmiştik. Ondan sonra da bir daha ayrılmadık. Aynı Üniversiteyi bile seçmiştik. Tabi babası her ne kadar onu yurt dışına göndermek istesede kabul etmemişti. Staj için yurt dışına gittiği için sık sık görüşemiyorduk.

Üniversite bitince artık eskisi gibi rahat rahat gürüşmedik zaten. Her ne kadar aralarında bir düşmanlık olmasa da Seda hanım görüşmemizi istemiyordu. Demirkanların en büyük rakibi idi. Ve onlar kadar güçlü.
" Hoşgeldin canım çok özlemişim"
Yağmur, " Hoşbulduk, bende özledim" Yağmur'dan ayrılıp etrafa baktım
Yağmur, " Merak etme sizin korumalar beni normal müşteri sanıyor şapka ve gözlük olunca tanımıyor kimse"
"Senin korumaların nerede yine atlattım deme"
Yağmur kıkırdayıp " Yok onlar iki sokak aşağıda."
" Tamam gel odama geçelim"
Yağmur'un kolundan tutup kendi odama geçtik. Oturması için koltuğu gösterince geçip oturdu. Tabi bende hemen dibine.
Yağmur, "Olayları duydum seni görmek istedim. Mekan silahlı saldırıya uğradığını duyunca gözlerimle görmek istedim seni."
"iyiyim canım telefonda konuştuk zaten buraya kadar gelmene gerek yoktu."
Yağmur, " merak etme bişey olmaz. Şu yaşlı kadın ölünce daha sık görüşürüz sandım ama bir değişiklik yok anlaşılan"

Puflayıp kafamı koltuğa yasladım
" Evet ne yazık ki artık senden bir farkım yok nereye gidersem yanımda bir koruma ordusuyla gidiyorum. Çıkmak istedikçe içine daha çok batıyorum bu hayatın"
Yağmur, " bize karışan seda hanım olmadığına göre normal bir şekilde arkadaş olabiliriz artık. Hem belki sevgili kocacığının bazı bilgilerini bizimle paylaşırsın"
Yağmur bunu söyleyince ikimiz birlikte gülmeye başladık. Seda hanım Yağmur'un benden bilgi almak için arkadaşlık kurduğunu düşünüp görüşmemizi ondan istememişti. Ama bizim farklı bir arkadaşlığımız vardı. Yağmur olmayan kız kardeşim gibiydi. Tabi bende onun için öyleydim.
" Ahhh beni oyuna getirmek gibi planlar mı yapıyorsunuz hanım efendi katiyen kocam hakkında konuşmam"
İkimiz yine bu duruma gülerken
Yağmur, " Hadi anlat herşeyi nasıl evlendin bütün olayları baştan anlat."

En başından herşeyi anlattım. Yağmur hiç konuşmadan sonuna kadar dinledi beni
Yağmur, " Nasıl kabul edersin böyle bir şeyi neden bana haber vermedin ben kendi isteğinle evlendiğini düşündüm. Tamam buradan kurtulmak istiyordun ama kimse seni böyle bir şey için zorlaya bileceğini tahmin etmezdim."
Yağmur kızgınlıkla bunu söyleyince gözlerinde bu duruma ne kadar üzüldüğün ve kızdığını görebiliyordum.
" İki aile zaten bahane arıyor biri diğeri temizlesin diye bunu sana söylemem fitili ateşlemem gibi bişey olacaktı. Benim yüzümden kimsenin canı yansın istemiyorum."
Yağmur, " Ne yani bu durumu kabul ettiğini söyleme bana"
"Hayır tabi ki sadece doğru zamanı bekliyorum, lütfen sende böyle yapma seni katmak istemedim bu olaya"
Yağmur benim üzgün halimi görünce sıkıca bana sarıldı.
Yağmur, " özür dilerim canım sinirlenince ne söylediğimi bilmiyorum"

" tamam önemli değil. Merak ettiğim bir şey var Hale senin de Asaf'la evlilikle ilgili bir şeyler dedi. Doğru mu bu ve neden olmadı."
Yağmur tam cevap verecekken telefonu çaldı. Telefona cevap verdiğinde tamam deyip hemen kapattı.
Yağmur, " Benim gitmem gerek canım sonra anlatırım ayrıca artık arkadaşlığımızı saklamak istemiyorum. Bu konuyu bende araştıracam biraz bakalım şu evlilik nerden çıkmış.
" Yağmur kurcalama lütfen senin başın ağrımasın lütfen "
Yağmur," Sen benim güvendiğim tek dostumsun senin için her şeyi yaparım bunu bil, yalnız değilsin ben varım senin gücün yetmez belki onlara ama benim ki yeter biliyorsun  lütfen unutma ben hep buradayım senin için nerde olursam olayım saat kaç olursa olsun senin için koşa koşa gelirim tamam mı "
Yağmur böyle söyleyince gözlerim dolmuştu başımı tamam der gibi salladım. Onunda gözleri dolunca bana sarıldı.
Yağmur," sen benim değerli kardeşimsin seni çok sevdiğimi biliyorsun değil mi. Bir sorun olduğunda lütfen beni ara bırakta bu kardeşin senin için birşeyler yapsın."
"bende seni seviyorum iyi ki varsın"

ASAF-I AZZE TUTKUSU  Where stories live. Discover now