21.Bölüm

76.8K 3.5K 1.3K
                                    

Baran'ı görmediğim ve bir kere bile konuşmadığım 12 günden sonra sömestr tatilinin sonuna gelmiştik, okul tekrar başlıyordu.

"Çocuklar, herkes sıraya geçsin!" diyen öğretmenin sesi hoparlörden yankılanınca gözlerimi devirdim. "12-D, çabuk sıraya geç!"

Kadın, Baranların sınıfına laf atınca gözlerim otomatik olarak o tarafa dönmüştü. Baran'ı görme şansını yakalamıştım ve işin kötü yanı o da bana bakıyordu. Bakışlarımı hızla ondan çektikten sonra yapılan konuşma boyunca müdüre bakmaya çalıştım.

İnsanlar sürü halinde okulun içine girdikten sonra dersin başlamasına henüz 15 dakika vardı. Sınıfıma girecekken kalabalık bir grubun, öğrencilerin çeşitli etkinlikleri haber vermek için kullandığı panonun önünde toplandığını gördüm ve durdum.

Yavaş adımlarla insanların yanına ilerleyip panoyu görmeye çalıştım ama nafileydi. "Melek pijama partisi düzenliyormuş." Tam arkamdan gelen Baran'ın sesi, olduğum yerde sıçramama sebep olurken arkamı döndüm. On iki günde daha da mı tatlı olmuştu?

"İyi." deyip sınıfa doğru yürümeye başladığımda bana yetişmişti. "Gidecek misin?"

"Yok, almayayım. Melek yine sinsi şeyler planlamıştır."

"Artık sana hiçbir şey yapamaz, akıllandı."

"Tamam Baran, sen git o zaman." dedim ve adeta koşar adımlarla sınıfa girdim, Ege beni görünce duvar kenarına doğru kaydı ve "Lütfen bana Melek'in pijama partisine gitmediğini söyle." dedi.

"Gitmeyi düşünmüyorum. Ayrıca pijama partisi de neyin nesi? Kızlı erkekli mi olacak?"

"Evet. Normal bir parti gibi, tek fark herkes pijamalı olacak. İsteyenler gece orada kalabilecekmiş."

"Gitsem bile asla kalmazdım. Kim bilir neler yaşanır? Herkes alkollü olacak."

"Baran gidecek miymiş?"

"Bilmem." diyerek kestirip attığımda daha fazla sorgulamadı, bu sırada da içeri öğretmen girmişti.

•••

Okul çıkışı yavaş adımlarla bahçede ilerlerken yanıma Poyraz gelmişti. "Mira, partiye gelecek misin?"

"Melek'in beni orada istediğini sanmıyorum."

"Parti Melek'in olabilir ama orası benim de evim, istediğimi çağırabilirim. Ayrıca senin gelmeni istediğini söyledi."

"Yine bir planı vardır." deyip kendi kendime güldüm.

"Onu boşver, sadece benim için gel, lütfen. Zaten genelde Baran'ın yanındasın ve benimle az vakit geçiriyorsun." dediğinde anında yumuşamıştım. Sevdiğim insanları üzmeye dayanamıyordum.

"Tamam, düşüneceğim."

"Mira! Çalışma varmış!" Pelin'in sesiyle irkildim. "Ne demek çalışma varmış? Bu şimdi mi söylenir?"

"Bana da Sevda hoca az önce söyledi. Bu cuma yine maç varmış ve dans edecekmişiz."

Eve gidip dizi izleme planlarım suya düşerken Poyraz'a veda ettim ve Pelin'le birlikte merdivenlerde yöneldik.

Pelin spor salonuna doğru yol aldığında basketbolcuların bahçede olduğunu düşünmüştüm ama içeri girdiğimizde potaya top atan erkeklerle karşılaşmıştık. "Onlar buradaysa biz neden buradayız?"

"Onlar tek pota maç yapacakları için biz sahanın diğer tarafında çalışabilirmişiz."

"Bu kadının derdi ne? Neden dans odasında çalışmıyoruz?" diye yakındım.

5 NUMARATahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon