5 NUMARA

5N Özel-Kız İsteme

Bölüm sonunda yazdıklarımı da okursanız sevinirim. İyi okumalar❤️

Duygulanıp, "Kızım, çok güzel olmuşsun. Yuvamızdan uçup gittiğine inanamıyorum!" diyen ve neredeyse ağlayacak olan anneme gözlerimi devirdim.

"Anne, sadece istemeye geliyorlar! Düğüne daha çok var."

Beni duymazdan gelip "En iyisini ben babanla konuşayım, seni vermesin." dediğinde gözlerimi irice açtım. "Anne, saçmalama!"

Evlilik haberi annemi fena sarsmıştı. Baran'ın babası beni istediğinde onları evden kovacak gibi davranıyordu ve bu beni korkutuyordu. Ayrıca sabahtan beri evin her köşesini temizliyor, görünmeyen tozları bile alıyordu. İkram edeceği yiyecekleri sabahın köründe hazırlayıp buzdolabına koymuştu bile.

"Keşke daha çirkin bir elbise giyseydin, belki seni istemekten vazgeçerlerdi." dediğinde sinirlerim bozulmuştu. "Anne, benim adıma mutlu olduğuna emin misin sen?"

"Mutluyum tabi kızım! Ama zor geliyor işte, sen de çocuğun olunca anlayacaksın." dedikten sonra kenardaki sandalyeye oturdu. "Neyse, en azından torunum olacak." diye kendini teselli etmeye çalışıyordu.

Biz annemle salonda otururken, babam içeri girmişti ve endişeli görünüyordu. "Vermesek mi Mira'yı?"

Haftalar önce, Baran'ın bana yüzük taktığı gün, hiç olmadığım kadar mutluydum ama küçük bir sorunumuz vardı. Babama nasıl söyleyecektim?

Havaalanının çıkışına doğru yürürken, gözlerimi parmağımdaki yüzükten alamıyordum. Dakikalar önce bir evlilik teklifi almıştım!

Bir şeye takılıp yere kapaklanacağım sırada son anda Baran'ın koluna tutunabilmiştim. Hâlimi görünce gülüp "Yüzüğe bakmaktan önünü görmüyorsun." demişti.

"Bu kadar güzel bir şeye nasıl bakmayayım?"

"Bana kalsa ben de sana bakarak yürürdüm ama sağlığım da önemli." dediğinde "Yakında istediğin kadar bakabileceksin." deyip gülümsedim.

"Düğün hazırlıklarına ne zaman başlıyorsunuz?" diye soran Baran'a ters bir bakış attım. "Ne demek 'başlıyorsunuz'? Sen yardım etmeyecek misin?"

"Annen, annem, Pelin ve senden bana fırsat kalacağını sanmıyorum."

"Bazı şeylerde senin de fikrini almamız gerekiyor, mesela mekân. Nerede evlenmek isterdin?" diye sorduğumda hiç düşünmeden "Fark etmez, evlenelim yeter." dedi.

"Kocaman bir salonda mı evlensek yoksa deniz kenarında mı? Kır düğünü nasıl olur acaba?" diye sesli düşündüğümde gülüp kolunu omzuma attı. "Seni bir gelinlik içinde görmek için sabırsızlanıyorum."

Alt dudağımı ısırdım. "Ben de seni bir damatlık içinde görmek için sabırsızlandığımı söylerdim ama seni birçok kez takım elbise giyerken gördüm."

Dediğim şeye gülüp "Biz böyle hayaller kuruyoruz da, baban bu işe ne diyecek?" diye sorduğunda hayal dünyasından çıkmıştım.

"Bilmem ki, kızar mı acaba?" Sonuçta daha önce babama evleneceğimi söylememiştim, ne tepki vereceği hakkında bir fikrim yoktu ama Baran'la 7 yıldır birlikteydik. Büyük bir tepki vermeyeceğini umuyordum.

•••

Baranların evine geldiğimizde fazlasıyla heyecanlıydım. Ekrem amcanın uçağı rötar yaptığı için normal saatinden biraz daha geç gelmişti ve Sabiha Gökçen'e inmişti. Bu sırada Baran da Atatürk'e indiği için Ekrem amcanın eve gitmesinin daha mantıklı olduğunu düşünmüştük, aynı zamanda babam da Baranlara gitmişti.