5 NUMARA

5N Özel-İkinci Düğün

"Kaldır kıçını Mira, kahvaltıya geç kalıyoruz." Baran'ın sesini duymamla yüzümü buruşturmam bir olmuştu. "Güya tatildeyiz ama sabahın 8'inde kalkıyoruz!"

"İstiyorsan seni burada bırakıp kendim gidebilirim."

Ukalaca gülüp "Öyle bir şey yapmayacağını ikimiz de biliyoruz." dediğimde sinsice sırıtıp "Öyle mi dersin?" dedi ve kapıya ilerledi.

"Cidden karını beklemeyecek misin?" diye duygu sömürüsü yaptığımda "Hayır." dedi ve kapıyı açtı. "Baran, gece seni yerde yatırırım!"

Dışarı çıkıp kapıyı kapattığında birkaç saniye arkasından bakakalmıştım. Cidden beni bırakıp gitmişti! Kendim gidemeyeceğimden değildi ama biz balayındaydık ve bana nazik davranmasını beklemiştim.

"Göstereceğim ben sana." diye mırıldanıp hızla ayağa kalktım, tuvalete girdim ve giyindim. Saçımı da azıcık düzelttikten sonra oda kartını alıp hızla dışarı çıkmıştım ki kapının hemen yanında duvara yaslanan ve telefonuna bakan Baran'la karşılaştım. "Hazırsan gidelim."

Şaşkınlıkla birkaç saniye suratına baktım. "Hani bensiz gidiyordun?"

"Hızlı hazırlanman için  yalan söyledim." deyip sırtını duvardan çektiğinde gözlerimi kıstım ve "Yine de bugün yerde yatacaksın." dedim.

Göz kırptı. "Ben bir yolunu bulup o yatağa girerim, merak etme."

"Ooo, balayı çiftimiz uyanmış! Hadi kahvaltıya!" Hakan'ın keyifli sesi kulaklarımı doldurduğunda "Nereden geliyor bu enerji?" diye isyan ettim.

"Yaşlı bir nine gibi konuşuyorsun Mira." dediği sırada yanımızdan geçen yaşlı bir kadın, "Terbiyesiz." diye mırıldanmıştı Hakan'a. Gülüşümü engellemeye çalışırken bir karın guruldaması duyulmuştu. Gözlerim Pelin'e kaydığında Hakan, "Hayatım, karnından öyle bir ses çıktı ki içeri buldozer girdi sandım." demişti.

"Çok komikmiş Hakan." diye homurdanan Pelin asansöre ilerleyince gülerek onun peşinden gittim. "Karı koca gibi tartışmanız aşırı hoşuma gidiyor, evleneceğiniz günü sabırsızlıkla bekliyorum."

Pelin bana sırıtarak bakmaya başladı. "O zaman fazla beklemen gerekmeyecek."

Kaşlarımı çatıp suratına baktığımda neşeyle "Dün gece abim aradı, yakında Türkiye'ye geri dönüyor ve o buradayken düğünü hemen aradan çıkarmamız gerekiyor." demişti. Dediklerini algılamaya çalıştığım sırada asansörün kapıları açılmıştı. Birkaç adım ötemizde bir şeyler konuşan Baranlar bizim arkamızdan asansöre binerken heyecanla "Şimdi siz evleniyor musunuz yani?" diye bağırdım.

Pelin bana delici bakışlar atmaya başladığında ona soran gözlerle bakmıştım, bu sırada Hakan "Internet Explorer esprisi yapıp ortamı soğutmak istemiyorum ama evleneceğimiz zaten belliydi Mira, bunun için sadece Pelin'in abisini beklediğimizi biliyorsun." demişti.

"Mal mısın Hakan? Geliyor işte Pelin'in abisi!" diye neşeyle bağırdığımda Pelin bana dirsek atmıştı. Acıyla inlediğim sırada Hakan fazlasıyla şaşkındı, o an pot kırdığımı anlamıştım. Sanırım Pelin henüz Hakan'a söylememişti ve sürpriz yapmak istiyordu.

"Nasıl? Ne zaman?"

"Sana bunu daha uygun bir ortamda söylemek isterdim ama Mira sağ olsun gerek kalmadı." diyen Pelin'e arsızca sırıttım. Bana bir bakış attıktan sonra Hakan'a döndü. "Abim cidden dönüyor Hakan. Tarihini tam bilmiyorum ama dönüyor işte."

"Allah! Evleniyorum lan!"

Asansördeki birkaç kişi Hakan'ın sevinciyle şaşırırken kimisi gülümsüyordu, kimisi 'ne yapıyor bu' der gibi bakıyordu. Hiçbiri Hakan'ın umrunda değildi.