5 NUMARA

33.Bölüm

Gözlerim kocaman açılırken ne yapacağımı bilememiştim, hızla oradan uzaklaşmaya karar verdiğimde ise kızın alt dudağını emen Poyraz'la göz göze gelmiştik. Beni görünce kendini yavaşça geri çekmişti. Direkt olarak gözlerimin içine bakarken artık gitme vaktimin geldiğini anlamıştım.

Büyük adımlarla odama ilerlerken arkamdan gelen ses beni durdurdu. "Şaşkın görünüyorsun."

Arkamı dönüp "Evet, şaşkınım. Böyle bir şey görmeyi beklemiyordum." dedim.

"Ben de seni Baran'la öpüşürken görmeyi beklemiyordum ama hayatta bazen hiç beklemediğimiz şeyler gerçekleşiyor, değil mi?"

O gün bizi gördüğü kesinleşirken aramızda gerginlik çıkmaması için "Poyraz, bence şu an konuşmayalım." dedim.

"Yo, konuşalım. Çıkıyor musunuz?"

"Konuşmayalım dedim." deyip sesimi yükselttiğimde yere baktı. "Hem Baran'la olup hem senden vazgeçmememi bekleyemezsin."

"Beklemiyorum Poyraz çünkü benden vazgeçmezsen mutlu olamazsın. Ama bu şekilde mi vazgeçeceksin cidden? Her gün başka bir kızı elden geçirerek mi?"

"Bu konuda senden tavsiye alacak değilim."

"Tamam, ne istiyorsan onu yap." deyip oda kartımla odaya girdikten sonra derin bir nefes aldım. Benden vazgeçmesini tabi ki isterdim ama bu şekilde vazgeçmeye çalıştıkça takıldığı kızları üzeceğini biliyordum.

•••

Duş alıp giyinmeye başladığımda Pelin duşa girmişti, Merve havuza girmediği için işimiz daha kolaydı.

Saçlarımın tamamını kurutmak yerine nemli bırakmayı tercih ettikten sonra seçtiğim kıyafeti giydim. Parfümümü sıkarken kapı tıklatılınca gözlerimi devirerek açmaya gittim. "Merve, oda kartını-" Karşımda Merve yerine Baran'ı görünce cümlem yarıda kesilmişti.

"Merve yok, Baran var."

Gülümsemem genişlerken bir anda onu odanın içine çektim ve ayağımla kapıyı kapattıktan sonra boynuna sarıldım. O da kollarını belime sararken gülüşlerinin arasından "Çok hızlısın bebeğim." demişti.

"Bana bak, geri çekilirim şimdi." dediğimde beni daha da sıkı sarınca gözlerimi kapattım. Huzurun tarifi buydu sanırım. Sevdiğinin kolları arasında olmak.

Birden banyo kapısı açılıp içeri bornozlu Pelin girince gözlerimi irice açtım. Pelin, Baran'la beni sarılırken görünce, Baran da Pelin'i bornozla görünce gözlerini irice açmıştı. Üçümüzün de gözleri pörtlemişken sessizliği bozan Pelin oldu. "Biliyordum! Siz sevgili olmuşsunuz! Allah'ım inanamıyorum! Sonunda be! Bir dakika...Ben bornozluyum!"

Ben de olayın farkına varırken kollarımı Baran'ın boynundan çekip ellerimi gözlerine kapattım. "Baran, bakarsan seni öldürürüm."

Şakayla karışık "Gören de çıplak sanacak, bornoz var üstünde." diye homurdanan Baran'a "Ya çıplak olsaydı?" diye sordum.

"Valla beni odaya alan sensin." dedi. "Biz su sesinin kesildiğini nasıl duymadık?"

"Birbirinizin ağzının içine düşmekten duymamışsınızdır." diyen Pelin'e tekme savurmaya çalışırken ellerim hâlâ Baran'ın gözlerini kapatıyordu.

"Ben en iyisi gideyim de Pelin rahat rahat giyinsin."

"Ben de seninle gelebilirim, hazırım zaten." dediğimde Pelin ima dolu bir sesle "Aynen Mira, sen de Baran'la git." dedi. Ona uyarı dolu bakışlar atarken Baran beni hızla odadan çıkarmıştı. "Pelin öğrendi, sırada kim var?" diye sorduğumda "Karar senin." demişti.