Special Chapter
****************
Marty's P.O.V
Over there, just beneath the moon
There's a man with a burden to keep
No sleep will fall washouts rags 'n' paperbags
Home and life passing by
Im lying here in the couch while playing the guitar. It seems all the memories from the past was dragging me to reminisce those single moments we've shared each other.
Who will see the beauty in your life
And who will be there to hear you when you call
Who will see the madness in your life
And who will be there to catch you if you fall
It's been a while. Matagal na yun pero bakit hindi ko siya magawang kalimutan nalang basta-basta. Minsan lang ako nagseseryoso at bakit pa dun sa babaeng iiwan lang ako.
Masaya kami noon. Pero nag-iba na lang bigla. Sadya kayang patikim lang yun ng tadhana? Pero bakit ako? Why does destiny kept on ruining my life.
3years yun. Hindi madali magkaroon ng relasyon na aabot sa ganon katagal. Binigay niya na lahat sa akin pero bakit kulang pa? Bakit parang hindi pa yun sapat para sakin? Ang tanga ko, sobrang tanga ko.
Nilibang ko ang sarili ko sa mga babae sa paligid ko. Pero hindi parin mapapantayan yun saya na idinulot mo saken noon.
Grace Cordova I love you. I sobbed. I'm dumb and a stupid. Ako yun si Marty Shawn Reeves.
~~~~~~~~~
Flashback
"Babe! Happy Birthday!" nagulat ako sa boses na tumaginting sa buong quadrado ng kwarto ko. Birthday ko ngayon and my babe is here.
"Tss. Nag abala ka pa." minsan ko siyang sinusungitan. Ewan ko ba kahit mahal na mahal ko di ko parin maisantabi ang emosyon ko.
"Syempre babe! Makakaya ko bang ipagsasawalang bahala ang kaarawan ng pinakamamahal kong boyfriend." untag niya bitbit ang isang cake.
Tss.
"Blow mo na ang candles baby."
"Hindi nga ako bata! Ano ba?" tumayo ako at padabog na lumabas ng kwarto. She's treating me like an amateur.
Bago pa man ako makalabas ng kwarto ko narinig ko ang paghikbi niya. And my ego telling me just to ignore it. And I did.
I'm sitting here in the couch listening to the streaming of myx channel nang marinig kong bumukas ang pinto at iniluwal nito si Grace. Namugto ang kanyang mga mata pero nakuha niya paring ngumiti.
"Alis na ako Marty. Happy Birthday baby ko. Mag-iingat ka palagi huwag mong pabayaan ang sarili mo." rinig ko mula sa likuran ko at humalik siya sa aking pisngi. Narinig ko ang pag buntong hininga niya at ang pagbukas ng pinto sa sala.
Fine.
She's always saying goodbye kapag aalis siya ng bahay. Ang di ko lang maisip kung bakit niya ako sinabihan ng mag-ingat daw ako, huwag daw akong magpabaya. Bakit aalis ba siya?
Maghapon lang akong nanood ng t.v Im not fan of celebrating my birthday.
Dahil sa birthday ko, kung kailan ako ipinanganak ay yun rin ang pagkawala ni mommy dito sa mundo.
Minsan nga naisip ko na isumpa ang mundo at inisip na sana hindi nalang ako ipinanganak. Sana'y hindi ko nalang nasilayan ang mundo dahil hindi ko naman maappreciate lahat ng bagay sa paligid ko.
At dumating naman sa buhay ko si Grace. 3 years na kami in relationship at hindi ko na maramdaman yung pagmamahal ko sa kanya di tulad nung bago palang kami.
Pero alam kong ako lang ang nagbago. Mahal na mahal parin ako ni Grace.
Bumukas uli ang pinto at pinasok nito si Dad.
"Happy Birthday son. Pasensya ka na at ngayon lang ako nakauwi busy kasi sa mga meeting with investors."untag ni Dad at niyakap ako. Shh. Parang bata.
"It's okay Dad."
"Kain tayo sa labas?"
"Hindi na Dad. Dito nalang ako."
Tumango siya at tumalikod. Pumunta ako sa may bar ng kitchen at kumuha ng wine. Napansin ko rin ang pagbaba ulit ni Dad galing sa kwarto niya.
"Iho, siya nga pala. Nakapagpaalam ka na ba sa kanya?" nagulat ako sa tanong ni Dad. Sino ang tinutukoy niya? Sino ang aalis?
"What do you mean? Anong paalam?"
"Si Grace." bumuntong hininga siya. "Ngayon ang flight niya papuntang States."
"What?!"
Di ko na hinintay pang sumagot si Dad. Tumakbo ako papuntang garahe at pinaandar ang kotse in full speed. It can't be Grace bakit mo gagawin saken to? Huwag please Grace.
Pagkadating ko sa may departure area ay siya ring pagtawag sa mga pasaherong papuntang States.
Hinanap ko siya sa kahit pinakasulok rito.
"Airbus 1347 Departed" isang boses mula sa intercom at alam kong mismong sa eroplanong yun ay nakasakay si Grace.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Well, you only need the light when it's burning low,
Only miss the sun when it starts to snow,
Only know you love her when you let her go.
Di ko na mapigilan ang pagtulo ng mga luha ko sa kantang yun. Ang sakit parin na dulot sa pag-alis ni Grace kahit isang taon na ang nakalipas.
Only know you've been high when you're feeling low
Only hate the road when you're missing home
Only know you love her when you let her go...
And you let her go.
Sana ay muling darating ang panahon na babalik yung dating tayo. Yung wala tayong problema at ang iniisip lang ay ang ating pagmamahalan.
Malabo man pero sisiguraduhin kong darating yun.
Gagawin ko ang lahat Grace Cordova.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Special Chapter po ito :)
May Special Chapter po after po ng interval of 10 Chapters :)
Salamat po!
Vote!
