*********
Sophia's P.O.V
Bagi ko inaccept ang request niya ay inistalk ko muna ang account niya. Same as mine ay parang bago rin itong gawa dahil wala pa itong masyadong post and pictures. Inaccept ko nalang ito at di na pinansin at inusisa pa ng maigi.
How about Leandro? Does he have an facebook account? Sinearch ko ang pangalan niya at lumabas ang lalaking naka suit. I think ito na yun.
Hindi naman sa stalker ako pero inusisa ko ang account niya.
Status: Single. Uhmm single? Sa mukha niyang yun? Single? Parang di ako naniniwala dito ah.
Nagpadala ako ng friend request sa kanya. Now I can choose my friends on facebook. Nung first account kasi eh puro mga jejemon like
...hai poee.
....er @t labas,,,,
Shit I hate that, really.
Nilagay ko na sa gilid ang phone ko at niyakap ang isang unan. Kumusta na kaya siya? Okay na kaya siya? Masaya ba siya? Nagkita at nagkabalikan na kaya sila nung ex niyang Grace din yung pangalan?
Masakit man isipin ang mga ganoong bagay pero di natin maiwasan na muling alalanin yung mga pangyayaring naging parte na ng buhay mo.
Kung pwede ko lang sana baguhin ang tadhana na kaming dalawa lang. Walang hahadlang at walang makikialam. Kung pwede ko lang ibalik ang mga panahong una kaming nagkakilala.
Diko namalayang napaluha na naman pala ako. It's just a matter of sentiment. Ngayon lang siguro to because he's my first love. Mawawala at lilipas rin itong aking paninibugho. Chars ang lalim nun ah.
Nakaidlip ako dahil namumugto na naman ang mga mata ko. Bukas marami akong planong gawin. Like pupunta ako sa company nina Marty
Siguro naman walang makakakilala saken dun.
Kinabukasan tuloy ang plano. Pupunta ako dun hindi para mag-apply ng trabaho pero dahil gusto kong malaman kung may malaking koneksyon rin ba ito sa kompanyang nasa Pilipinas.
Hindi ko kasi maiwasang maisip na di malayong pupunta si Marty dito para sa kompanya nila. Yes, malaki ang states but small world often comes. Nararamdaman ko. Na di maglalaon ay magkikita ulit kami.
Andito na ako ngayon sa labas ng company. Di narin baleng makita ko si Leandro dito. He's the boss here. Hindi rin naman malayo ang building ng company na inaapplyan ko sa kanila. Siguro mga walking distance lang.
"Goodmorning ma'am. What can I do for you?" Untag ng security guard. Seriously? Ayokong mag english nakaka engeng.
"I can handle myself." Simple kong utas. Humakbang na ako papasok. Malaki ang lobby at engrande ang loob. Wow! This is hilarious, ang yaman pala ng mokong yun. Tss naaalala ko na naman siya.
Wala akong importanteng asikasuhin o ano man pero gusto ko lang gumala dito sa loob. May isang malaking picture sa taas pero diko masyadong maaninag ang mga mukha nila kaya humakbang ako paakyat.
Great! This is a picture of Marty and his Father. Nakasimangot pa ang mokong pero ang gwapo parin. Di kaya nahihibangan ang mga tao dito sa tuwing dumadaan sa picture nato? Myghad ang gwapo ng lalaking andito.
Di ko parin maalis ang titig sa painting. Para kasing totoo na andito siya sa harapan ko. Right here. But impossible, ang layo ng Pilipinas.
"They are the owner of the company." Napalundag ako nang may biglang nagsalita sa likod. Geez.
Paglingon ko nakita ko agad ang naka posturang si Leandro na naka formal attire. Naka crossed arm siya at naka formal business suit. He's the boss naman kasi.
"Oh Leandro." Yun nalang ang naging nasabi ko dahil sa awkward moment na'to. Bago paman ako makapunta rito ay inexpect ko nang makikita ko siya. But surprisingly bigla lang siyang sumusulpot.
"Any matters?" Untag niya. Ngayo'y nasa harapan ko na siya at naka kibit balikat parin. Umiling lang ako.
"No, Im just observing how this company works right now." Sabi ko at ngumiti. Whoah. Para akong supervisor ngayon na nagchecheck sa whole building at kinakausap ang kanilang CEO.
"Like measuring the boss' credibility?" Natatawa niyang tanong. Sorry, I can't tell you the whole story.
"No, I know you are good enough." Nilagay niya ang dalawang kamay sa likod habang iniikot ng tingin ang paligid.
"Actually, this is my last week of being a CEO of this company." Nagulat ako sa sinabi niya. Magreresign ba siya?
"Oh, Really? Why? Magreresign ka ba?" Ngumiti siya at nakaharap ulit saken. This isn't happening.
"No, I would be taking the same position, but different environment again." Di ko masyado maintindihan ang sinabi niya. Not totally pero parang may ibang kahulugan ito. Ako naman kasi tong mabilis magpakahulugan sa mga bagay.
"Im hired as a CEO at the Hailery Incorporation, the reason why? There is another person who will take my position here." Habang sinasabi yun ay masaya parin siya. Hailery Company ay yung kompanyang inaapplyan ko. Is it possible ma makuha ako dahil siya na ang bagong CEO dun?
"Oh really? Yan rin yung company na inapplayan ko. What a coincidence." Medyo napalakas boses ko kaya nagtinginan sila. Oh, bahagya naman akong napayuko pero biglang gulat ko nang tinaas niya ang mukha ko.
"Nice, what position?" Napabalik ako sa huwisyo ako at huminga ng malalim.
"The CEO's secretary." Nagulat siya at napangiti ng todo. Para hindi naman masyadong awkward ay ngumisi rin ako.
"What's the update? Are you in? Even if you're not I can choose you--"
"No Leandro, there are many applicants who aim to have that position. But if it is not for me. It's okay." Putol ko sa kanya. Ayoko ko rin naman na pipiliin niya lang ako dahil magkakilala kami. Gusto ko talaga na mapipili ako because Im capable to be.
"But please, be with me. I'll just want to have a secretary that close to me. Coz ever since I don't really have one. They just give me a hard break. Gosh." Natawa ako sa last word na sinabi niya. Secretary na close niya. Hmm maybe pwede ako pero di ata kaya ng konsensya ko yun.
"I'll try Leandro." Simple kong utas.
"Are you free today? Would help me?" Tanong niya. Yes maybe wala akong gagawin para sa'n? Anong tulong?
"Sure, ano yun?"
"If you want to, help me to fix the office for the new CEO. I heard he's very sensitive."
**************
End.
