Drowning (Lacrosse Villavista Series #1)

Chapter 17

Chapter 17

**

I walked like a model when I finally reached the main entrance of our hacienda. Sinalubong ako nila Mang Toto at Patlit para kunin ang mga gamit ko kaya ngayon ay nakasunod sila sa akin.

"Celestine!"

I saw my mom running through my direction. I smiled at her at niyakap siya ng mahigpit nang makapunta na siya sa akin.

"Hi mom. I miss you." I said in a sweet voice.

"I miss you, too, hija."

Naghiwalay kami sa yakap. Nakita ko sina Patlit at Mang Toto na nakabuhat na ang mga gamit ko sa malapit sa amin.

"Hmm.. pakihatid na lang sa loob ng kwarto ko. Thank you!" I said.

"Sige po Ma'am!" they announced.

May mga binili akong pasalubong para sa kanila nung naglakwatsa kami ni Ras sa buong Macau. My cheeks turned into red when I remember him.

"Kamusta ang Macau? Nag enjoy ka ba ro'n? Nag enjoy ka ba kasama si Ras? Nakatawagan ko siya, tinanong ko kung ano'ng ginagawa niyo. Sinabi niya na three days bago kayo umalis ng Macau, naglibot muna kayo sa Macau." she said with a malicious tone.

"Mom... don't give any malice!" I defended.

She giggled. Pakiramdam ko namumula na rin ang mga pisngi ko. Sino ba naman hindi? Yung taong may gusto mo, kausap ng Mommy mo. Hindi ako kinikilig pero gusto kong magwala sa saya!

"I don't!" She defended herself, too. "Nagtatanong lang ako kung nag enjoy ka sa business trip niyong dalawa ni Ras. Pero mukha namang nag enjoy ka."

Napabuga na lamang ako ng hininga sa mga pinagsasabi ni Mom. Hindi niya ba alam na kanina pa ako namumula rito? Sinabi ba ni Ras kay Mommy na gusto niya ako kaya ganito siya ngayon?

"Where's daddy, mom?" I tried to change our topic so she couldn't make any inconspicuous actions.

"Upstairs, sa office room niya, why?"

"Wala lang, Mom! Pupuntahan ko lang ha?"

Bago pa siya makapagsalita ay tumakbo na ako patungo sa office room niya para ipakita ko sa kaniyang nandito na ako. After I greeted him, he hugged me and we made a little chichat before I left him.

Napasalpak ako sa pagkakaupo sa kama habang blino-blower ang basa kong buhok. Itinaas ko ang ilang bahagi ng buhok ko at pinapagaspas habang nakatutok do'n ang hair dryer.

I remembered the moments we spent in Macau. It was unforgettable!

Someone knocked on the door. Tumayo ako mula sa pagkakaupo ko sa kama para tignan kung sino iyon. I opened it and I saw him smiling at me.

"Hi... Ras..." I awkwardly greeted him, "Ano'ng ginagawa mo rito?"

He smiled, pakiramdam ko natunaw ako dahil sa kaniyang mga ngiti. Kung nakakamatay lang ang kaniyang ngiti baka kanina pa ako nahimatay dito baka nga nililibing na ako ngayon.

Napakamot siya sa batok niya bago ipakita sa akin ang hawak niyang paper bags. I frowned.

"What is this?"

"Just open it, alam ko na sa tuwing gabi rito lumalabas ka at pumupuntang restaurant, minsan ay sa may coffee shop kaya naisipan kong bilhan ka na lang ng mga..."

Tumikhim siya. Hindi niya pa natutuloy mga sinasabi niya ay binuksan ko na ang paper bag para makita ang laman nito. It was chocolates, coffee sachet, one of my favorite coffees here in Macau nung natikman ko ito nung isang araw. Then, midnight snacks.