Drowning (Lacrosse Villavista Series #1)

Chapter 29

Chapter 29

**

Pagod 'kong binuksan ang sliding door malapit sa balkonahe nang matapos ako sa pag ayos sa aking sarili. Kakauwi 'ko lang galing eskwelahan at kailangan kong magpahinga.

Napagod kasi ako dahil nagkaroon kami ng activity na para na ring physical education dahil buong katawan namin ay ginalaw namin. That's why after that I felt so tired and sleepy.

Nung pumunta sina Mommy and Daddy sa school ay wala namang nangyaring masama kundi kinausap nila ako. I tell them about the whole story kaya nagalit sila sa ka-grupo ni Anelia pero sinabi ko na wag na lang pansinin dahil gano'n talaga sila. Gusto pa nilang makausap pero binawalan 'ko na.

The cold air filled my skin. I hugged myself tight. It's been one week since the last time I saw him. Mula nung magkaroon kami ng kaunting pag aaway ay hindi na siya nagpakita sa akin. Maybe I was right. He's not serious about me!

My phone vibrates and I immediately opened the message. Napabalikwas ako ng makita kong si Limwell ang nagtext sa akin.

Ilang araw mula nung nagkausap kami dahil sa pagkakaalam ko ay naging busy siya sa pagtra-trabaho sa LV Empire pero bago iyon ay kinuha niya muna ang number ko.

Limwell:

Good evening. Are you sleeping now?

I bit my lower lip para pigilan ang aking tili. It's already ten in the evening kaya tahimik na ang paligid at tanging kaluskos ng dahon at huni ng ibon na lang ang maririnig sa kabuuan ng hacienda.

Me:

Hi Limwell. Nope! I'm still awake and I can't sleep. How 'bout you? Bakit gising ka pa?

Minutes have passed my phone vibrates again kaya naisipan ko na wag na lang patayin ang phone ko dahil mabilis naman siyang magreply.

Limwell:

I'm working. Drink milk para makatulog ka agad.

He's really sweet. Isn't he? Kahit siguro sino ay mahuhulog ang loob sa kaniya dahil mabait siya. Pakiramdam 'ko nga ay nasa kaniya na lahat ng hinahangad ng isang babae.

Me:

Thank you. Ikaw din sana matulog na. Dapat nagpapahinga kana kasi oras na.

After I hit the send button tumingin ako sa paligid kung saan nakikita ko ang kaliwanagan ng paligid dahil sa mga bituing kumikislap sa kalangitan at ang buwan na mas nagbibigay liwanag sa mundo.

Tumunog muli ang cellphone ko and this time I replied as fast as I can para makapasok na rin ako sa loob dahil malamig na ang paligid at ayoko naman umabot ng madaling araw sa balkonahe dahil baka gaya ng mga napapanood ko ay may biglang lumabas na multo.

Limwell:

I want to invite you tomorrow night for the opening of Stan's bar.

Nagulat ako sa kaniyang message pero hindi 'ko maiwasan na kiligin dahil ikaw ba naman ang yayain niya para sa opening ng bar ng kaniyang pinsan. Pero napahinto ako ng ma-realize kong eighteen pa lang ako.

Me:

Oh. Sure! Puwede ako bukas. Wala namang pasok. What time ba? Pero... puwede bang pumasok ang sixteen years old?

Hindi ko maiwasan na isipin si Ras kung bakit siya ay hindi niya ako nagawang imbitahan para sa opening remarks ng bar ni Stan. Sinasabi ko na nga ba!

He's not serious about me! He's not! He would never be serious!

Limwell:

Of course! You won't drink 'cause I won't let you. Gusto ko lang makita mo ang loob ng bar niya. 8pm bukas. I'll fetch you okay? See you. Good night, Celestine.