Acımasız Töre...
Sana ölürüm dediğin gün geber demeliydim bilemedim.
HER KIZIN GÖNLÜNDE BİR AĞA VARDIR.
TELİF HAKLARI ŞAHSIMA AİT OLUP ÇALINTI DURUMUNDA GEREKLİ İŞLEMLER YAPILACAKTIR.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
BEY SERİSİNİN BAŞLANGIÇ KİTABI KIZIL'DIR.
GERİ DÖNÜP İLK SERİYİ OKUYABİLİR YAHUT DEVAM EDEBİLİRSİNİZ.
BÖLÜM 1
GİRİŞ
SAHNE : YIKIM
BARAN AĞA
Araba sesleri duyuldu ve sonra kapilar sonuna kadar açıldı. İçeriye altı kadar adam ardı ardına girerken onların takibinde on katı kadar adam da avluya doluşarak duvar kenarına doğru ip gibi dizildiler, sanki yapmaları gerekenleri biliyorlarmış gibi robot komutunda ilerleyen adamaları izlemeye zaman kalmadan gelenlere birlikte bizde hep beraber ayağa kalktık. Kendileri her ne kadar beklenen misafirlerimiz olsa da bunca gösterişin bir sebebi olduğunun da farkındaydım. Babamın hemen ardından Mardin'în ileri gelenleriyle tek tek tokalaşırken ortamda artan gerilim kaşlarımın çatılmasına sebebiyet veriyordu.
"Geçin ağalar, ayakta kalmayın."
Babam durup herkese hitaben oturmalarını söylerken herkes birbirine bakmıştı. Ortamda ki anlamsız gerilimin sebebi neydi bilinmez ama acil olan bu toplantının sebebi bir hayli önemli olmalıydı.
"Tüm Mardin'in diline sakız olmuşken oturup keyif yapmaya gelmedik."
"O ne demektir Hasan Ağa, durduk yere neden milletin ağzına sakız olalım. Varsa bildiğiniz dile gelin ki bizde bir orta yol bulalım." Herkesin odak noktası Babam olurken kendimi bir türlü gerilmekten alıkoyamıyordum. Ortada çözümleyemediğim bir şey vardı ve bizim bundan haberimiz yoktu.
"Mehmet Ağa bütün Mardin sizi konuşur, sakın bize haberin yokmuş gibi konuşmayasın."
"Mesele tahmin ettiğim konuysa oturmanızı tavsiye ederim, zira ayaküstü konuşulacak bir konu değildir." Babama baktığımda herkesi buyur etmek için eliyle yön verdi. Ağalar kendi aralarında fısıldaşırken babama ayıp olmasın diye, konu nedir diye soramadım. Herkes yerleşirken hemen babamın solunda yer alıp ayakta durdum. Çoğu ağa göz ucuyla bana bakarken akıllarından bir hinlik geçtiğini de sezebiliyordum.
"Oturduk bakalım Mehmet Ağa, şimdi sen söyle bu yiğitler kim?"
Halim Ağa arka tarafa baktığında bende başımı çevirerek misafirlerimize baktım. Misariflerimiz bize doğru gelirken onları daha önce hiç bu kadar katı şekilde görmemiştim. Yanımda doğrudan kuzenimin kocası Ferit gelirken hemen yanına da diğerleri dizilmişti. Ferit gözlerinden şimşekler çakarak bana baktığında sakin olması için başımı olumlu anlamda salladım. Her ne olursa olsun masaya konu kuzenim olamazdı. O dava ailemiz için kapanmışken konuşmak kimsenin haddine değildi.
"Tanıştıralım o halde, bu damadım Ferit, diğerleri de arkadaşları benim de misafirlerimdir. Cihan, Onur, Mert ve Fatih..."
Babam eliyle tek tek eliyle gösterip büyük bir gururla söylemişti isimlerini.
