BARAN BEY 🚬

Bölüm 20 🐨

Gülümseyerek derin bir nefes aldım. Evde Baran, yoktu bende birazcık da olsun huzur bulabilirdim. Hayır, adamı anlamıyorum git hayatını yaşa ne bileyim benden uzak dur değil mi?

Yok ama illa ki benden hakaret duyacak aşağılayacaksın. Adamın hoşuna gidiyor bence terslenmek. Acaba psikolojik sorunları mı var?.. Neyse ne canım gitti ya...

Merdivenlerden inerken duyduğum sesle yerimde kala kaldım.Bu Baran'ın sesiydi ama nasıl olur odadan çıkarken gidiyorum demişti. yavaşça aşağıya indim. Seslerin geldiği yere bakınca Baba ve oğlun oturduğunu gördüm.

Mehmet Ağa hemen Baran'a bir şey söyledi. Baran da bana doğru hızlı adımlarla gelmeye başlayınca sinirle baktım. O ise gayet rahat gülüyordu. Yanımda bitince kolumdan tuttu. Babası baktığı için sessizce.

"Pis yalancı." dedim kulağıma doğru. Hemen çık çıklayarak babasın görüyor diye güldü sonra da uyarı da bulundu

"Karıcığım çok ayıp insan kocasına hiç yalancı der mi?.."

"Bana gidiyorum dedin..."

"Tamam işte odandan gittim. Tabi uyku saatine kadar yoksa sen, başka yere gittiğimi mi sandın?"

"Sana, bunun hesabını soracağım Baran Ağa." dedim. Bir yandan da babasına karşı gülümsüyordum . Baran da gülümseyerek yürüyordu.

"Sormazsan hatrın kalır karıcığım." dedi. Hay senin de karının da...

"Kızım nasılsın?" diye sorduğunda Mehmet Ağa'ya güldüm. En azından Baba ile ateşkes imzalamıştım da ev biraz çekilir olmuştu.

"Biraz daha iyiyim siz?." dediğimde yerime geçerek yavaşça oturdum. Amaç Mehmet Ağa'ya hala kötü olduğumu göstermekti.

"Baran, arkasına yastık koysana görmüyor musun canı yanıyor kızımın."

"Emredersiniz babacığım.." diyerek ayağa kalkan Baran, yüzüme gülerek arkama yastık koymuştu.

"Sen, kusuruna bakma kızım aklı bir karış havada bizim oğlanın gözünün önünü görmüyor." dediğinde güldüm

"Sorun değil." dedim. Şimdi Mehmet Ağa da denmez ki adama nasıl hitap edeceğimi şaşırdım.

"Baba, ayıp oluyor. Buradaki öz evladın benim. Sense üvey evlat muamelesi yapıyorsun." derken benden içimden oh çekiyordum . Sana müstahak hatta az bile.

"Alıngan olması gereken gelinim Baran, sen değil. Söyle bakalım kızım şimdi nasıl?"diye sorduğunda keyfim Baran, faktörü dışında gayet iyiydi.

" Şimdilik iyiyim. "

"Aslında kızım bir konu var bizim oğlana söyledim ama fazla oralı olmadı. Sende bu topraklarda doğup büyüdün insanları bilirsin sırf zevk icabı dedikodu yapmayı severler. Benim sana, demem o ki kucağıma bir erkek torun ver kapasınlar ağzını..."

"Baba, belki Miray, kız bebek istiyordur.. " dediğinde gözlerimi kısarak ona baktım. İstesem de sırf ona muhalefet olmak için yine erkek isterdim.

"Şey... Bende erkek istiyorum."

"Kız erkek hiç fark etmez sağlıklı olsun yeter. İsime gelince de o iş bende merak etmeyin."

"Aslında oğlum olursa bir isim düşündüm, ama siz kabul eder misiniz bilmiyorum."

"Anne sensin kızım ne söylersen kabulümüzdür." dedi Mehmet Ağa. Ortada fol yok yumurta yoktu. Bölünerek doğuramayacağım için de öyle bir ihtimalde yoktu. Ama yine de ne olur olmaz diye nabızlarını ölçmek istedim.